vijaypisal49. blogspot. com

शुक्रवार, ८ फेब्रुवारी, २०१९

माढा मतदारसंघातून जाणून घेतलेला लोकांचा कल!

चालू घडामोडींचे विश्लेषण. . . .
नक्कीच वाचा. . .
हे माझे वैयक्तिक मत नाही माढा मतदारसंघात फिरत असताना जनमताचा घेतलेला कानोसा . . . .
श्री विजय शंकरराव पिसाळ नातेपुते .
सामान्य मतदार म्हणतात. .
पवार साहेबांनी स्वतःच्या महत्वकांक्षा पुर्ण करण्यासाठी बारामती मधून जरूर उभे रहावे व  सुप्रियाताई सुळे यांना राज्य सभेवर पाठवावे मात्र ज्या विजयदादांनी पक्ष स्थापनेपासून साथ दिली त्यांना बाजूला करून माढ्यामधून उभे राहू नये ,
पवार साहेब तुमचे , नेतृत्व कर्तृत्व, आम्हाला जरी मान्य असले तरी आमच्या ह्यदयातील आदरणीय विजयदादांवर   षडयंत्र रचून त्यांचे  खच्चीकरण करून तुम्हाला जे पाहिजे ते  आम्ही कदापि सहन करणार नाही !
आजवरच्या राजकीय वाटचालीत तुम्हाला जनतेने मनापासून साथ दिली पण ज्या ज्या लोकांनी (नेत्यांनी )साथ दिली , ज्या ज्या नेत्यांनी तुम्हाला मदत केली त्यांचेच जर खच्चीकरण करणार असाल तर, तुमच्या महत्वकांक्षा कशा पुर्ण होतील? व तुमची विश्वासार्हता कशी राहिल?
तुम्ही प्रत्येक जिल्हात प्रस्थापित नेतृत्वाला शह देण्यासाठी दुसर्‍यांना ताकद दिली, मोठे केले व प्रस्थापित नेतृत्वाचे खच्चीकरण करायचा प्रयत्न केला, एवढे करून सुद्धा ज्यांना लोकांना  तुम्ही ताकद दिली त्यांनीच तुम्हाला आव्हान दिले मात्र तुमच्यावर निष्ठा ठेवून ज्यांनी तुम्हाला साथ दिली त्यांनाच तुम्ही खच्ची करू लागला  त्यामुळेच पक्ष वाढीला मर्यादा आल्या ,  तुम्हीच असे वागु लागल्याने , तुमच्यावर विश्वास ठेवणारे , तुमच्यावर प्रेम करणारे ,  तुम्हाला साथ देणारे , सातारा , नगर, पुणे, सांगली, कोल्हापुर, सोलापूर, नाशिक, उस्मानाबाद , ठाणे जिल्ह्यातील असंख्य सहकारी तुम्हाला सोडून गेले !
खरे तर तुम्ही तुमच्या घरच्या हक्काच्या ,  लोकसभेला बारामती मतदारसंघातून उभे रहायला काहीच हरकत नाही , पण केवळ तुमच्या  मुलीची सोय म्हणून तुम्ही माढ्यात उभे रहात आहात,
 सुप्रियाताईला तुम्ही कुठेपण  संधी देवू शकता पण माढ्यात उभे राहून विजयदादांचे खच्चीकरण करणे बरोबर नाही .
तुमच्या राजकीय जीवनात तुम्ही खूप चांगले निर्णय केले पण विश्वासार्हयता संपादन करायला कमी पडला हे खेदाने म्हणावे लागते, वसंतदादाच्या पाठित  खंजीर खुपसण्याचा शिक्का पुसायच्या ऐवजी ठळक होत आहे , तुम्ही तो शिक्का पुसू  शकला नाही ,
आपल्याच जुन्या जानत्या  सहकार्याचे राजकीय जीवन संपवून तुम्हाला काय साध्य करता येईल!
तुम्ही पंतप्रधान व्हावे ही तमाम मराठी माणसांची इच्छा पण तुमच्या अशा वागण्यामुळे एक एक मतदारसंघातुन राष्ट्रवादीचे उमेदवार पडत गेले, टोकाचा विरोध पक्षा  बाहेरील लोकांचा तुम्हाला झाला नाही , पण तुम्हीच मोठे केलेले तुम्हाला त्रास देतात,
२००९ ला सुद्धा विजयदादांनी मोठ्या मनाने तुमची उमेदवारी स्वीकारली तुम्हाला निवडून आणले ?
त्याची परतफेड तुम्ही दादांना पंढरपूरला उभे करून कशी केली हे सर्वजण जाणत आहेतच,(सामान्य लोकातील चर्चा ) आतातरी या वयात विचार करा , प्रभाकर देशमुख, दिपक साळुंखे सारखी पिल्ले सोडून विजयदादांना विरोध   असल्याचे तुम्हीच चित्र तयार करायचे व तुम्हीच परत असे वागायचे बरे नव्हे ! तुमचे शब्द दादांचे आहेत हे सांगायचे ?
साहेब तुम्ही माढ्यातून २००९ला उभे होता तेंव्हा आम्ही लोकांनी  जीवाचे रान केले का तर इथे बारामती सारखा विकास होईल पण, माढ्याचा कोणताही प्रश्न तुम्ही सोडवला नाही ! पाणी, एम आय डी सी ,
रेल्वे, हायवे, व इतर कामे तुमच्या एका शब्दावर झाली असती मात्र ते तुम्ही केले नाही  ही लोकात कुजबुज होते, तरीही आम्ही तुमच्यावर वडीलधारे म्हणून खूप अपेक्षेने व आपुलकीने  पहात आलो आहोत पण तुम्ही परत परत त्याच चुका करत आहात, अरूण जगताप, जयदत्त क्षीरसागर (सोडायच्या मार्गावर ), बबनराव पाचपुते , राहूल कुल, कै. सदाशिवराव मंडलिक,
सुरेश धस, सुरेश कलमाडी , आजम पानसरे , सुरेश जैन, प्रशांत  परिचारक, संजय पाटील, संजय जगताप, शिवाजीराव आढळराव पाटील, लक्ष्मण जगताप, लक्ष्मण माने , लक्ष्मण ढोबळे , संजय शिंदे , संजय काकडे, नायकवडी , अशी शेकडो तुम्ही मोठी केलेली माणसे तुम्हाला सोडून गेली !  तुम्हालाच आव्हान देवू लागली याचा तरी विचार करा! पंढरपूरातील पराभव, जिल्हा परिषदेतील पक्षाच्या अधिकृत उमेदवाराचा पराभव,  इतके सर्व होवूनही विजयदादा तुमच्या सोबत राहिले त्याची परतफेड तुम्ही अशी करावी हे बरे नव्हे,
ज्या हर्षवर्धन पाटीलांनी सुप्रिया ताईंना लिड दिले त्यानांही पाडायचे काम तुम्ही केले याला काय म्हणावे , कसले राजकारण हे !
साहेब तुमचे हजारो गुण चांगले आहेत मात्र तुम्ही जवळच्याच सहकार्यांना संपवत राहिला तर पक्ष संपायला वेळ लागत नाही , तुमच्यावर आम्ही लोक मनापासून  प्रेम करतो पण, विजयदादांना डावलून जे तुम्ही करत आहात ते आम्हाला मुळीच मान्य नाही , तुम्हाला जर २०१९ ला पंतप्रधान किंवा  मोठ्या पदावर बसायचे असेल जनसामान्यातुन आलेले व   कार्यकर्ते व तुमचे जुने  सहकारी यांना संधी द्या , पक्षाच्या सीट वाढवायच्या असतील तर धोका पत्करून, शिरूर, मावळ, नगर अशा ठिकाणी उभे रहा !
 पण पवार फॅमिली पुरता राष्ट्रवादी पक्ष करू नका ,
घरातून तुम्ही किंवा सुप्रिया असे एकजणच लोकसभा  लढा !
नाहीतर माढ्यातील  राजकारणाची दिशा सुद्धा  शिरूर व मावळ लोकसभा मतदारसंघा सारखी होईल व हातचा मतदारसंघ कायमचा भाजपाकडे जाईल. साहेब वेळ गेलेली नाही !
पवार साहेब
तुम्हाला पंतप्रधान पदासाठी व राजकीय कारकिर्दीसाठी  खूप खूप शुभेच्छा  धन्यवाद!


सामान्य लोकांना भेटल्यावर अशा प्रतिक्रिया उमटत आहेत तेच तुमच्या कानावर घालायचा छोटासा प्रयत्न!
शेवटी तुम्ही योग्य निर्णय घ्याल हीच अपेक्षा !
श्री विजय शंकरराव पिसाळ नातेपुते !

गुरुवार, ३१ जानेवारी, २०१९

ओळख आदरणीय, माजी उपमुख्यमंत्री मा. श्री. खासदार विजयसिंह मोहिते- पाटील तथा दादासाहेबांच्या कार्याची !

ओळख आदरणीय खासदार  विजयसिंह मोहिते पाटील तथा  विजयदादांच्या कार्याची. आदरणीय
दादासाहेबांनी
अकलूज ग्रामपंचायतीच्या  सरपंच पदापासून आपल्या राजकीय कारकीर्दीस प्रारंभ केला, अकलूजचे सरपंचपदाचा यशस्वी कारभार पाहिल्या नंतर दादासाहेब हे सोलापूर  जिल्हा परिषद अध्यक्ष झाले आणि नेमका  त्यावेळीच  दुष्काळ पडला दादासाहेबांच्या  नेतृत्वाचा  कसोटीचा काळ चालू झाला ,  लोकांच्या  हाताला काम नव्हते , प्यायला पाणी नव्हते, जणावरांना चारा नव्हता अशा परिस्थितीत दादासाहेबांनी  आपल्या चाणाक्ष नेतृत्वाच्या जोरावर संपुर्ण जिल्हा जिल्हा परिषद मार्फत नाला बंडीग, पाणंद रस्त्यांची कामे , छोटेमोठे तलावातील गाळ काढणे अशी कामे सुरू केली, मजुरांना हाताला काम दिले गोरगरीबांच्या चुली पेटवण्याची व दुष्काळात लोकांना  जगवण्याचे काम दादासाहेबांनी केले , राज्य सरकार मध्ये मोहिते पाटील घराण्याचा दबदबा असल्याने तेंव्हाच्या सरकारने दुष्काळासाठी मुबलक निधी केवळ दादासाहेबांमुळेच  जिल्हा परिषदला उपलब्ध करून दिला, "नव्हे निधी खेचून आणला " गावोगावी वाड्या वस्त्यावर  पिण्याच्या पाण्याचे टँकर, जणावरांना चारा छावण्या उभारून दादासाहेबांनी दुष्काळावर यशस्वी मात केली छोटेमोठे पाझर तलाव, मातीचे बंधारे याचीही मोठ्या प्रमाणात कामे केली . नंतरच्या काळात
आदरणीय दादासाहेब जेंव्हा प्रथमच विधानसभेला उभे राहिले व राज्यात त्यावेळी सर्वाधिक मताधिक्याने शिडी या चिन्हावर निवडून आले, कारण तेंव्हा तांत्रिक अडचणी मुळे दादासाहेबांना पक्षाचे चिन्ह मिळाले नाही . दादासाहेब विक्रमी मताधिक्याने निवडून आल्यानंतर दादासाहेबांची ख्याती संपुर्ण देशभरात पसरली गेली , पश्चिम महाराष्ट्रात जेंव्हा जेंव्हा स्वर्गीय पंतप्रधान श्रीमती इंदिराजी गांधी , राजीवजी गांधी आले तेंव्हा तेंव्हा त्यांच्या प्रत्येक कार्यक्रमात दादासाहेबांना मानाचे स्थान मिळाले बर्याचदा दादासाहेबांनी व इंदिराजी आणि राजीवजी यांनी एकाच गाडीतून प्रवास केला त्यामुळे दादासाहेबांच्या शब्दाला दिल्लीत सुद्धा मान होता व आहे  आणि त्याचा फायदा सातत्याने सोलापुर सह पुणे, सातारा , सांगली जिल्ह्यातील विकास कामांसाठी झालेला आहे . दादासाहेबांचा राजकिय आलेख सातत्याने उंच उंच होत गेला विविध खात्याचे मंत्री म्हणून काम करताना दादासाहेबांनी निरा देवघर प्रकल्प मार्गी लावला , जिल्ह्यात सहकर्यांच्या माध्यमातून  साखर कारखाने निर्माण केले , विशेषतः बांधकाम खाते सांभाळत असताना संपुर्ण ग्रामीण भागात रस्त्यांचे जाळेच निर्माण केले , विविध ठिकाणी पुल बांधले ,  पाटबंधारे मंत्री असताना भाटगर, वीर, व उजनी सह संपुर्ण राज्यातील पाण्याचे काटेकोरपणे नियोजन केले एकदा तर निरा खोर्यातील धरणे पन्नास टक्के सुद्धा भरली नसताना विजयदादांच्या अचूक नियोजनातून उन्हाळ्यात सुद्धा पाण्याची दोन आवर्तने लोकांना मिळाली व कमांड एरियात  पाणी टंचाई जाणवली नाही , ग्रामविकास मंत्री असताना , सरपंचांचे मानधन वाढवले , अंगणवाडी सेविकांचे प्रश्न सोडवले आणि सर्वात महत्त्वाचा निर्णय म्हणजे ग्रामपंतायती मधील कर्मचार्यांना शासनाच्या सेवेत सहभागी करून घेण्याचा क्रांतिकारी निर्णय घेतला व हजारो कर्मचारी यांना न्याय मिळाला , ग्रामविकास मंत्री असतानाच दादासाहेबांनी , भूमिगत गटार योजनेची ग्रामीण भागात  सुरूवात केली व ग्रामपंचायत हद्दीतील सर्व रस्ते सिमेंटचे करायचा निर्णय केला . राजकीय कारकीर्द चालू असताना दादासाहेबांना उपमुख्यमंत्री पदाची संधी मिळाली त्याही संधीचे सोने दादासाहेबांनी केले , सातारा , सांगली , सोलापूर पुणे आणि संपूर्ण मराठवाड्याची तहान भागेल असा कृष्णा भिमा स्थिरीकरण प्रकल्प मंजूर केला व संपुर्ण राज्याला पतदर्शी ठरेल असा हा प्रकल्प होता कारण, या प्रकल्पात शेतकर्यांना पाणी तर मिळणार होतेच मात्र त्यासाठी एक इंचही जमीन भूसंपादन करायची गरज नव्हती, कुणीही विस्थापित होणार नव्हते ,  कारण हा संपुर्ण प्रकल्प भूमीगत बोगदा खोदून होणार होता . माळशिरस विधिसभा मतदारसंघ राखीव झाल्याने दादासाहेब हे महाराष्ट्राच्या राजकारणातून काही काळ अलिप्त रहावे लागले त्यामुळे काही लोकांनी या प्रकल्पाला खीळ घालण्याचे काम केले कारण हा प्रकल्प झालाच तर त्याचे श्रेय दादासाहेबांना मिळेल हा कोता विचार काहींनी केला.
दादासाहेबांचा मितभाषी स्वभाव, प्रशासनातील अधिकारी व कर्मचारी वर्गात असलेला मान सन्मान तसेच सत्तेत असताना जनतेची कामे करतानाच विरोधी पक्षातील नेत्यांशी ठेवलेले जिव्हाळ्याचे संबध यामुळे सत्ता नसली तरीदेखील मतदारसंघात मोठ्या प्रमाणात निधी येतो आणि विजयदादांनी सुचवलेली कामे मार्गी लागतात. म्हणून दादासाहेबांना जनतेचे प्रेम लाभते व  मान मिळतो आहे.
 दादासाहेबांनी सत्तेत असताना कायम सत्तेचा वापर जनसामान्य  लोकांसाठीच केला . म्हणून  माळशिरस तालुक्या सह सोलापूर, पुणे , सातारा , सांगली या ठिकाणची बहुतांश  जनता  दादासाहेबांवर मनापासून प्रेम करते,
माळशिरस तालुक्यातील जनतेने तर सातत्याने दादासाहेबांना प्रत्येक निवडणुकीत मोठ्या प्रमाणावर मताधिक्य  द्यायचे काम  केले आहे . माळशिरस तालुक्याचा कायापालट करत असतानाच  दादासाहेबांनी  सोलापूर जिल्ह्यात सहकार चळवळ रूजवली, ग्रामीण भागात  शिक्षण उपलब्ध करून दिले ,  रस्ते,  विज, पाणी ,आणि आरोग्य क्षेत्रात मोठे काम केले विशेषतः ग्रामीण रूग्णालये , प्राथमिक आरोग्य केंद्रांची गावोगावी निर्मिती दादासाहेबांनी केली . आपुर्या विद्युत प्रवाहाने मोठ्या  प्रमाणावर शेतकर्यांच्या मोटारी जळत होत्या , पुर्ण दाबाने विज पुरवठा होत नव्हता तेंव्हा दादासाहेबांनी खास बाब म्हणून विज उपकेंद्रांची निर्मिती केली .जनतेसाठी  तळमळीने काम करणारा असा नेता कुठेही दिसणार नाही .संत तुकाराम महाराज  व संत ज्ञानेश्वर महाराज  पालखी महामार्ग,महाराष्ट्रात एका जिल्ह्यात स्वतंत्र  विद्यापीठ म्हणून सोलापूर विद्यापीठ आणण्याचे  कामे केले . उजनीचा पाणीसाठा वाढवण्यासाठी व शासनाला महसूल मिळण्यासाठी वाळूचा लिलाव केला पाहिजे,
 ही संकल्पना सर्वप्रथम दादासाहेबांनीच मांडलेली आपणांस  दिसून येते.  सोलापूर विद्यापीठाला पुण्यश्लोक अहिल्यादेवी होळकर यांचे नाव देण्याचा अकलूज ग्रामपंचायत व माळशिरस पंचायत समितीचा ठराव दादासाहेबांच्या मार्गदर्शना खाली झाला , विजदादांनी सोलापूर विमानसेवेसाठी बरेच प्रयत्न केले व काहीकाळ विमानसेवा सुरू देखील केली होती,  असे जिल्ह्यातील असंख्य  प्रश्न मार्गी लावलेले आहेत.
 तसेच  पंढरपूर -लोणंद रेल्वेचा प्रश्न सातत्याने लावून धरून तो  रेल्वे मार्ग मंजूर करून घेतला,  बंद पडलेल्या  कुर्डूवाडी येथील रेल्वे वर्कशॉपसाठी मोठ्या प्रमाणात  निधी आणण्याचे काम दादासाहेबांनी केले .
 माढा लोकसभा मतदारसंघातून  जाणारे राष्ट्रीय  सहापदरी व राज्य महामार्गाच्या अंतर्गत येणारे  चारपदरी रस्ते याचेही प्रश्न विजयदादांनीच मार्गी लावले आहेत. पालखीतळ, खंडकरी शेतकर्यांच्या जमिनी संबधित शेतकर्यांना मिळवून दिल्या. माळशिरस कोर्टासाठी भव्य  इमारत, पंचायत समिती व तहसील कार्यालयाची भव्य इमारत दादासाहेबांमुळेच उभी राहिली .
अरणला संत सावता महाराज मंदिराचा जिर्णोद्धार, चौंडी येथील पुण्यश्लोक अहिल्यादेवी स्मारक व सिल्पसृष्ठीला भरीव निधी दिला, नायगावला माता सावित्रीबाई फुले सिल्पसृष्ठीची उभारणी केली ,  सरसेनापती हंबीरराव मोहिते यांच्या स्मारकाचा जिर्णोद्धार करण्यासाठी केलेली भरीव तरतूद, भुईकोट किल्ला  तसेच शिवसिल्प सृष्टी अशी विविध  कामे मार्गी लावलेली आहेत . माळशिरस येथील लोकांना सोलापूर व पंढरपूर लांब पडत होते म्हणून खास बाब म्हणून जिल्हा न्यायालय, प्रांत ऑफीस, आरटीओ ऑफीस माळशिरस तालुक्यात आणले याचाही लाभ माळशिरस सह आसपासच्या तालुक्यातील जनतेला  होताना दिसतोय,
 पासपोर्ट कार्यालय सुरू करण्याचे काम असेल तेही दादासाहेबांनीच केले आहे ,
 केळी, डाळींब, भाजीपाला व भुसार मार्केट चालू करून शेतकर्यांच्या मालाला स्थानिक ठिकाणीच बाजारपेठ उपलब्ध करून दिली व त्या माध्यमातून हजारो, व्यापारी , मजूर आणि कामगार यांच्या हाताला काम सुद्धा दिलेले आहे .
संपुर्ण महाराष्ट्रातील मोठा घोडेबाजार, शेळी मेंढी व जणावरांचा बाजार सुद्धा याठिकाणी भरतो, अशा बारीकसारीक  विविध योजना दादासाहेबांनीच तडीस नेहल्या आहेत  !
 देवघर धरणातील धरणग्रस्तांचे  पुनर्वसन करताना धरणग्रस्तावर  अन्याय न करता त्यांना सोईनुसार जमिन घेता यावी म्हणून त्यांना पैशाच्या स्वरूपात आणि त्यांच्या सोईनुसार कुठेही जमिन घेता यावी  म्हणून  मुबलक निधी उपलब्ध करून दिला तसेच    माळशिरस तालुक्यातील जनतेची हजारो हेक्टर जमीन सुद्धा  वाचवली . सातत्याने , दुष्काळ असो, गारपीट असो, टंचाई असो,  दादासाहेबांनी तातडीने , चारा छावण्या , पिण्याच्या पाण्याचे टँकर, रोजगार हमीची कामे उपलब्ध करून  दिली ,वादळी वार्यात झालेल्या नुकसानीचे पंचनामे त्वरीत करून देणे असो ,  जिल्हा परिषद,  पंचायत समिती,  आमदार व खासदार फंडातून विविध रस्ते , समाज मंदिरे , सभा मंडप, हातपंप, सौर दिवे ,
हायमास्ट दिवे आणि एस टी थांब्याच्या ठिकाणी पिकप सेडची मोठ्या प्रमाणात कामे दादासाहेबांनी  केली .दलित मुस्लीम यांच्या विकासासाठी विविध योजना राबविल्या व सातत्याने मतदारसंघातील लोकांच्या अडीअडचणी समजून घेतल्या ,जनेच्या प्रत्येक  दुःखात सहभागी होऊन नेहमीच संवेदनशील पणा कृतीतून दाखवून दिला.
तसेच जनतेच्या आनंददायक कार्यक्रमात,
सुद्धा  उपस्थित राहून कार्यकर्त्यांचा  सदैव आनंद द्विगुणित केला.
  त्याच प्रमाणे सर्व सार्वजनिक उपक्रमांना उपस्थित राहून मोलाची मदत आणि मार्गदर्शन केले .अकलूज माळशिरस येथे वेळोवेळी  कृषी प्रदर्शन भरवून शेतकर्यांना आधुनिक तंत्रज्ञान देण्याचे काम केले .
त्यामुळेच  विजयदादांना माळशिरस तालुक्या सह  सोलापूर सातारा जिल्ह्यातील  जनता कधीच विसरु शकत नाही .
दादासाहेबांची ओळख कामातून आहे , हजारो लाखो कामे अज्ञात आहेत,
माढा  , करमाळा , सांगोला , पंढरपूर, या ठिकाणचे बहुतेक जुने जाणते कार्यकर्ते , सरपंच, पंचायत समितीचे आजी माजी सदस्य, जिल्हा परिषदेचे आजी माजी सदस्य, माजी आमदार  व अडचणीच्या काळात ज्या शेतकर्यांचा ऊस गाळप केला ते हजारो शेतकरी दादासाहेबांवर मनापासून प्रेम करतात.   आता  जे  गावोगावी सत्कार होत आहेत, अमृत मोहोत्सव साजरा होत आहे ते पाहता दादासाहेबांचे सार्वजनिक जीवन कृतार्थ झाल्याचे दिसून येते .
दादासाहेबांवरील  निस्सीम प्रेमातून सुचलेल्या  चार ओळी लिहण्याचा माझा प्रयत्न तुम्हा सर्वांना  नक्कीच आवडला असेल अशी अपेक्षा करतो. आदरणीय विजयसिंह मोहिते पाटील तथा
दादासाहेब व मोहिते पाटील कुटूंबावर प्रेम करणारा एक सामान्य
 कार्यकर्ता म्हणून हा लेखन प्रपंच!
श्री विजय शंकरराव पिसाळ नातेपुते.
९४२३६१३४४९/९६६५९३६९४९
हा लेख दादासाहेबांच्या कार्याचा गौरव म्हणून जास्तीत जास्त शेअर करा .
व आम्हालाही प्रतिक्रिया कळवा ही विनंती

बुधवार, ३० जानेवारी, २०१९

माढा लोकसभेची जागा राष्ट्रवादी काँग्रेसला जिंकायची असेल तर माळशिरस तालुक्यातून मताधिक्य महत्वाचे !

माळशिरस तालुक्याची साथ असल्याशिवाय माढा लोकसभा मतदारसंघ  जिंकणे अशक्य. . . ?
माळशिरस तालुका हा आदरणीय विजयसिंह मोहिते पाटील यांचा बालेकिल्ला कालही होता , आजही आहे व भविष्यातही राहिल,  सहकार महर्षी शंकरराव मोहिते पाटील यांचा एक अपवाद वगळता आजतागायत माळशिरस तालुक्यातील जनतेने कोणतीही  लाट असो किंवा काहीही असो आदरणीय विजयसिंह  मोहिते पाटील यांना मजबूत साथ दिली आहे .
कारण दादासाहेबांकडे सरपंच पदापासून, जिल्हा परिषद अध्यक्ष, मंत्री ते उपमुख्यमंत्री आणि गेली पाच वर्ष खासदार असा प्रदीर्घ राजकीय अनुभव आहे.
त्यामुळेच त्यांना जनतेची संपुर्ण नस माहिती झाली आहे .
दादासाहेबांचा मितभाषी स्वभाव, प्रशासनातील अधिकारी व कर्मचारी वर्गात असलेला मान सन्मान तसेच सत्तेत असताना जनतेची कामे करतानाच विरोधी पक्षातील नेत्यांशी ठेवलेले जिव्हाळ्याचे संबध यामुळे सत्ता नसली तरीदेखील मतदारसंघात मोठ्या प्रमाणात निधी येतो आणि विजयदादांनी सुचवलेली कामे मार्गी लागतात.
 दादासाहेबांनी सत्तेत असताना कायम सत्तेचा वापर जनसामान्य लोकांसाठीच केला . म्हणून  माळशिरस तालुक्यातील जनता दादासाहेबांवर मनापासून प्रेम करते सातत्याने दादासाहेबांना प्रत्येक निवडणुकीत मोठ्या प्रमाणावर मताधिक्य  द्यायचे काम इथल्या जनतेने केले आहे . माळशिरस तालुक्याचा कायापालट करत असतानाच  दादासाहेबांनी  सोलापूर जिल्ह्यात सहकार चळवळ , शिक्षण क्षेत्र,  रस्ते,  विज, पाणी , यासाठी सातत्याने काम केले , संत तुकाराम व संत ज्ञानेश्वर  पालखी महामार्ग, सोलापुर विद्यापीठ, कृष्णा भिमा स्थिरीकरण योजना , उजनीचा पाणीसाठा वाढवण्यासाठी व शासनाला महसूल मिळण्यासाठी वाळूचा लिलाव केला पाहिजे,
 ही संकल्पना असेल, सोलापूर विद्यापीठाला पुण्यश्लोक अहिल्यादेवी होळकर यांचे नाव देण्याचा अकलूज ग्रामपंचायत व माळशिरस पंचायत समितीचा ठराव असेल असे जिल्ह्यातील प्रश्न मार्गी लावलेले आहेत.
 तसेच  पंढरपूर -लोणंद रेल्वे मार्ग, कुर्डूवाडी वर्कशॉप यासाठी मोठ्या प्रमाणात  निधी आणणे , 
 माढा लोकसभा मतदारसंघातून  जाणारे सहापदरी व चारपदरी रस्ते याचेही प्रश्न विजयदादांनीच मार्गी लावले आहेत. .
अरणला संत सावता महाराज मंदिराचा जिर्णोद्धार, चौंडी येथील पुण्यश्लोक अहिल्यादेवी स्मारक व सिल्पसृष्ठीला भरीव निधी , नायगावला माता सावित्रीबाई फुले सिल्पसृष्ठीची उभारणी, सरसेनापती हंबीरराव मोहिते यांच्या स्मारकाचा जिर्णोद्धार करण्यासाठी   केलेली भरीव तरतूद, भुईकोट किल्ला  तसेच शिवसिल्प सृष्टी असी कामे मार्गी लावलेली आहेत  .जिल्हा न्यायालय, प्रांत ऑफीस, आरटी ओ ऑफीस, पासपोर्ट कार्यालय, ग्रामीण रूग्णालये अशा   विविध योजना दादासाहेबांनीच तडीस नेहल्या !
 देवघर धरणातील धरणग्रस्तांचे  पुनर्वसन करताना धरणग्रस्तावर  अन्याय न करता त्यांना सोईनुसार जमिन घेता यावी म्हणून त्यांना पैशाच्या स्वरूपात आणि त्यांच्या सोईनुसार कुठेही जमिन घेता यावी  म्हणून  मुबलक निधी दिला तसेच    माळशिरस तालुक्यातील जनतेची हजारो हेक्टर जमीन सुद्धा  वाचवली . सातत्याने , दुष्काळ असो, गारपीट असो, टंचाई असो,  दादासाहेबांनी तातडीने , चारा छावण्या , पिण्याच्या पाण्याचे टँकर, रोजगार हमीची कामे उपलब्ध करून  दिली , जिल्हा परिषद,  पंचायत समिती,  आमदार व खासदार फंडातून विविध रस्ते , समाज मंदिरे , सभा मंडप, हातपंप, सौर दिवे ,
हायमास्ट दिवे आणि एस टी थांब्याच्या ठिकाणी पिकप सेडची मोठ्या प्रमाणात कामे केली . .
 सातत्याने मतदारसंघातील लोकांच्या अडीअडचणी समजून घेतल्या ,जनेच्या प्रत्येक  दुःखात सहभागी होऊन नेहमीच संवेदनशील पणा कृतीतून दाखवून दिला.
तसेच जनतेच्या आनंददायक कार्यक्रमात,
सुखात उपस्थित राहून कार्यकर्त्यांचा  सदैव आनंद द्विगुणित केला.
  त्याच प्रमाणे सर्व सार्वजनिक उपक्रमांना उपस्थित राहून मोलाची मदत आणि मार्गदर्शन केले .
त्यामुळे विजयदादांना माळशिरस तालुक्यातील जनता कधीच विसरु शकत नाही .
दादासाहेबांची ओळख कामातून आहे .
चुकीच्यामुळे किंवा काही नेत्यांच्या  खोट्या नाराजीचे भांडवल करत  दादासाहेबांवर जर पक्षाने अन्याय केला ,
 दुय्यम वागणूक दिली , डावलण्याचा प्रयत्न केला तर इथली जनता नाराज होईलच पण पक्षाला मोठ्ठा फटकाही बसेल ,कारण माळशिरस तालुक्यातील जनता दादासाहेबांवरील अन्यायाने  व्यथित होते व दादासाहेबांच्या पाठिशी ठामपणे उभी राहते . माढा लोकसभा मतदारसंघात सगळ्यांत जास्त मतदान हे माळशिरस तालुक्याचे आहे व या ठिकाणी तर दादासाहेब सदैव ८० ते ९० हजाराचे मताधिक्य घेतात, माढा  , करमाळा , सांगोला , पंढरपूर, या ठिकाणचे बहुतेक जुने जाणते कार्यकर्ते , सरपंच, पंचायत समितीचे आजी माजी सदस्य, जिल्हा परिषदेचे आजी माजी सदस्य व अडचणीच्या काळात ज्या शेतकर्यांचा ऊस गाळप केला ते हजारो शेतकरी दादासाहेबांवर मनापासून प्रेम करतात.
गेल्या लोकसभेलाही पक्षातील बर्याच लोकांनी दादासाहेबांना छुपा विरोध केला पण जनता सोबत असल्याने दादासाहेब मोदी लाटेतही निवडून आले .
त्यातही माळशिरस तालुका दादासाहेबांच्या पाठिशी ठाम उभा राहिला .
विजयदादांना व माळशिरस तालुक्याला डावलण्याचा प्रयत्न झालात तर, माढा लोकसभा व माळशिरस, करमाळा , पंढरपूर, माढा विधानसभा विनाकारण अडचणीत येण्याचीही  शक्यता नाकारता येत नाही  .
आदरणीय विजयदादांना राष्ट्रवादी काँग्रेसने मानसन्मान द्यावा , त्यांच्या अनुभवाचा पक्षासाठी उपयोग करावा हीच सामान्य राष्ट्रवादीच्या कार्यकर्त्यांची  व जनतेची भावना दिसून येते . .
मतदारसंघात फिरत असताना , टपरीवर चहा घेताना सुद्धा  गावोगावी विजयदादांच्या नावाची चर्चा होत असते.
राष्ट्रवादी काँग्रेस मध्ये इच्छुक बरेच असले तरी काम आणि अनुभव विजयदादा इतका कुणाकडेच नाही हे सत्यही  लपवता येत नाही  ,माढा लोकसभा मतदारसंघात   काहीजण स्वखर्चाने जाहिराती करत अाहेत. नवीन पायंडा पाडत आहेत, लोकामध्ये संभ्रम निर्माण करत आहेत तरीदेखील विजयदादा शांतपणे काम करत आहेत.
विजयदादांनी अमृतमोहत्सवी  वाढदिवसाच्या  करमाळा येथील सत्काराच्या कार्यक्रमात भाषण करताना सहज सांगितले की , मला उमेदवारीची चिंता नाही व आजवर मि कधीच पक्षाकडे उमेदवारी मागितली  नाही , यातच दादासाहेबांचा संयम आणि दृढनिश्चय दिसून येतो .
राष्ट्रवादी काँग्रेसच्या परिवर्तन यात्रेस येणार्‍या सर्व नेतेमंडळींना सामान्य कार्यकर्ते यांचेकडून एकच अपेक्षा आहे ति म्हणजे पक्षातील गटबाजीला कुणीही खतपाणी न घालता , गटबाजी मोडून काढावी आणि राष्ट्रवादी काँग्रेसला परत एकदा चांगले दिवस आणावेत.
सामान्य जनता भाजपासेनेच्या सरकारला वैतागली आहे या  सरकारवर नाराज आहे .
फक्त आपला पक्ष एकसंघ निवडणूकीला कोणतीही कुरघोडी न करता सामोरा गेला पाहिजे . .
यश नक्कीच आपले आहे !
राष्ट्रवादी काँग्रेसचा कार्यकर्ता .
श्री विजय शंकरराव पिसाळ नातेपुते

मंगळवार, २९ जानेवारी, २०१९

राष्ट्रवादी काँग्रेसच्या अकलूज येथील परिवर्तन सभेकडे संपुर्ण सोलापूर जिल्ह्याचे लक्ष!



  • राष्ट्रवादी काँग्रेसची परिवर्तन यात्रा उद्या ३० जानेवारीला सोलापुर जिल्ह्यात येणार आहे . सोलापुर जिल्ह्यात पहिली सभा अकलूज येथे होणार आहे. विजयसिंह मोहिते पाटीलांचे अकलूज हे होम ग्राऊंड असून उद्या अकलूजची सभा विजय चौकात जंगी होईल हे नक्की .  

    • सभेसाठी  राष्ट्रवादीचे प्रदेशाध्यक्ष जयंत पाटील, धनंजय मुंडे , अजित पवार हे येणार आहेत. विशेषतः अजितदादा उद्या  काय बोलतात याकडे संपुर्ण जिल्ह्याचे लक्ष लागले आहे . . . 
    • सभा तर जंगीच होईल पण या सभेत विजयदादांच्या उमेदवारीची घोषणा होईल का ?  हे पाहण्याची उत्सुकता आहे , उमेदवारीच्या घोषणेकडे 
    • विजयदादांच्या समर्थकांचे लक्ष लागून राहिले आहे . . 
    • सभेच्या तयारी साठी अकलूजला राष्ट्रवादीच्या तालुक्यातील राष्ट्रवादीच्या पदाधिकारी व कार्यकर्ते यांची महत्वाची बैठक विजयदादा, धैर्यशील भैय्या , बाबाराजे दादा यांचे प्रमुख उपस्थितीत   घेण्यात आली . . 
    • उद्या तालुक्यातील मोहिते पाटील समर्थक प्रचंड संख्येने परिवर्तन सभेसाठी जाणार असल्याचे समजते . माळशिरस सह संपुर्ण माढा लोकसभा  मतदारसंघात विजयदादांनी कामाचा जो   धडाका लावला आहे व विजयदादा कामाच्या बळावर आणि दांडग्या संपर्कावर उमेदवारीचे तेच  प्रबळ दावेदार आहेत तसेच विजयदादांच्या बाबतीत जनतेत प्रचंड  सहानुभूती सुद्धा आहे . . 
    • त्यामुळे बहुसंख्य मोहिते पाटील समर्थक व राष्ट्रवादीचे  कार्यकर्ते हे  बहुसंख्येने उपस्थित राहतील  . 
    • सभेची तयारी पाहता सभा एकदम मोठी व जंगी होणार असे दिसते . .

    मा. खासदार श्री विजयसिंह मोहिते पाटील यांचे , मा श्री अण्णासाहेब डांगे यांचे कडून कौतुक

    सोमवार, २८ जानेवारी, २०१९

    शेतकरी टॅक्स भरतो का ?


    मा. खासदार श्री विजयसिंह मोहिते पाटील

    विजयसिंह मोहिते पाटील तथा दादासाहेब आणि त्यांनी सत्तेच्या माध्यमातून केलेला विकास हे समीकरण गेली पन्नास वर्ष महाराष्ट्रातील जनता पाहते आहे . . . . . त्यामुळेच दादासाहेबांची नाळ सामान्य जनतेशी जोडली गेलेली आहे व त्यातूनच लाखो कार्यकर्ते दादासाहेबांवर जीवापाड प्रेम करतात. . . . त्यामुळेच दादासाहेबांना "विकासरत्न " ही उपाधी जनतेने बहाल केली . . . लोकशाहीत कोणत्याही पक्षामध्ये काम करत असताना असंख्य स्पर्धक हे असतातच त्यात गैर काही नाही, काही स्पर्धक नव्याने राजकारणात आलेले असतात व ते सक्रिय असल्याचा अभास करत असतात, पण त्यांच्या कामाचे मुल्यमापण झालेले नसते मात्र कोणत्याही पक्षाच्या सर्वोच्च नेतृत्वाला जनतेची नस माहित असणाऱ्या प्रत्येक मतदारसंघातील नेतृत्वाची पारख असते , आणि हो ज्या व्यक्तीमत्वाला जनतेत मान असतो व जे व्यक्तिमत्व जनतेसाठी अहोरात्र झटत असते, अशाच व्यक्तीमत्वाचा विचार पक्षाच्या सर्वोच्च नेतृत्वाला करावा लागतो . . . . त्यामुळे दादासाहेबांना , ना उमेदवारी चिंता करायची गरज आहे , ना निवडणूक जिंकायची चिंता आहे , दादासाहेब निवडणूक लढवतील व विक्रमी लाखोंच्या मतांनी जिंकतील हे सुद्धा निश्चित आहे . त्यामुळे येणार्‍या कोणत्याही निवडणूकीत आदरणीय दादासाहेबांची भूमिका निर्णायक तर राहिलच पण राज्याच्या राजकारणावर सुद्धा त्याचे दूरगामी परिणाम नक्कीच होतील. . . . लेखन:-विजय शंकरराव पिसाळ नातेपुते

    शुक्रवार, २५ जानेवारी, २०१९

    दुष्काळाचा पंचनामा

    पंचनामा . . . दुष्काळाचा आणि शेतकरी समस्यांचा !

    जावे दुष्काळाच्या देशात. . . .

    आटलेल्या विहिरी फफुट्याने माखलेल्या पायवाटा  ,   पिके नसल्याने भकास उघड्या बोडक्या झालेल्या जमिनी , पाण्यासाठी वनवन फिरणाऱ्या लहान मुलं मुली , म्हातारी कोतारी माणसे व  बायका . . . चार्या  अभावी  जणावरांची खपाटीला गेलेली पोटं हाताला काम नसल्याने शेतकरी , मजूर यांची कामासाठी शोधाशोध जवळपास ७०% ग्रामीण भागातील हे चित्र ह्रदय पिळवटून टाकणारे आहे . . कित्येक शेतकर्यांना आपली जणावरे एकतर सोडून द्यावी लागत आहेत किंवा येईल त्या किंमतीला विकावी लागत आहेत, आज, पशुधन वाचवण्यासाठी ना सरकार पुढे येतय ना कोणते लोकप्रतिनीधी पुढे येताना दिसत आहे , मुकी जित्राबं मालकाकडे बघून दिवसभर हंबरडा फोडत आहे पण असाह्य पणे पाहण्याशिवाय मालकही काहीच करू शकत नाही . .  कारण त्याच्या खिशात दमडाही नाही . .
    दुष्काळी अनुदान नाही , चारा छावण्या नाहीत, चारा डेपो नाहीत, रोजगारहमीची कामे नाहीत. . .
    ''नुसता ग्रामीण भाग होरपळतोय''
    मायबाप सरकारला कधी पाझर फुटणार देव जाणे . . .
    गावच्या गावं ओस पडू लागली आहेत , खेडीच्या खेडी  जणू रंडकी होत चालली आहेत  . . तरूण बायका मुलींनाही
    कपाळाला कुंकू लावायची सुद्धा आता लाज वाटू लागली आहे  ! कारण त्यांचा धनी कधी जीव देईल याचा काहीही  भरोसा राहिलेला  नाही . .
    सततच्या नापिकीने, दुष्काळाने, गारपिटीने , वादळी वार्याने बळीराजा खचून गेलाय. . त्याच्या हातात काय येतच नाही , दुकानदाराची उधारी  व सावकाराची कर्जे फेडायची कशी ??किराना सामान सुद्धा घ्यायची पत राहिली नाही ! जगायचं कसं  याचीच चिंता त्याला लागून राहिलीय। . .
    फसवी कर्जमाफी व फसवा हमीभाव!
     आजही इतक्या भयंकर दुष्काळात भाजीपाला , धान्य, कवडीमोल भावाने जातोय, ऊसाचे बील नाही , तळहाताच्या फोडाप्रमाणे जपलेली पिके करपून जाताना बघवत नाही  !
    "कुणालाच पाझर फुटेना"
    काही जणांनी बँकेचा त्रास नको म्हणून वाट्टेल ते करून जमीन विकून, घाणवट ठेवून,उसने पासने करून,  सावकाराकडून कर्ज काढून बँकेचे कर्ज,  ओटीएस मध्ये भरले , त्यामुळे  cbil रेकॉर्ड खराब झाले कित्येक शेतकर्यांचे . . .
    त्यामुळे कोणतीही बँक अशा शेतकर्यांना दारात उभी करत नाही . . . अशा विचित्र कात्रीत बळीराजा सापडलाय पण, त्यातून त्याला बाहेर कोण काढणार?
    आज राजकारण हे जाती धर्म आणि आरक्षण यापलीकडे जातच नाही . . प्रत्येक पक्ष हा एकमेकांची उणीधुनी काढण्यात मश्गुल आहे ,
    जातीय तेढ निर्माण करून मताच्या तुंबड्या भरल्या की राजकीय पक्षांचे भागतेय पण रोज शेकडो शेतकर्यांच्या आत्महत्या कुणालाही दिसत नाहीत, इतकेच काय परदेशातून बहुमोल परकीय चलन खर्चून
    तेल, डाळी , साखर, कांदा वेळोवेळी आयात करून इथल्या शेतकर्यांच्या जखमेवर मिठ चोळले जातेय. .
    हजारो हेक्टर जमिनी भूसंपादन करून विकासाच्या नावाखाली उद्योगपतींच्या घशात कवडीमोल भावाने घालायचा गोरख धंदा खुलेआम चालू आहे . . त्याच जमिनी नंतर करोडो रुपयांना विकल्या जातात. .
     "न्यायासाठी शेकडो धर्मा पाटलांचे " बलिदान जात आहे . . पण
    कोण वाचा फोडणार याला ? कोण धावणार मदतीला कोण सोडवणार हे प्रश्न!
    कांदा चाळी ,
    शेततळी तोकड्या अनुदानामुळे परवडत नाहीत. .

    रोजगारा अभावी जगणं मुस्किल झालंय. . . स्थलांतर करावे तर मुक्या जित्राबाचे व घरातील बाया बापड्यांचं आणि म्हातार्या माणसांचं करायचं तरी काय?
    म्हणून हा माझ्या सारख्या दुष्काळाची जाणीव असणाऱ्या शेतकर्यांने केलेला हा व्यवस्थेचा  पंचनामा !
    श्री विजय शंकरराव पिसाळ नातेपुते !

    गटबाजी संपली तर राष्ट्रवादी काँग्रेसला अनुकूल वातावरण

    गटबाजी मोडून काढून जेष्ठांनाही मानसन्मान दिला तर यावेळी राष्ट्रवादी काँग्रेस व काँग्रेस आघाडी नक्कीच सत्तापरीवर्तन करेल. . . .

    आदरणीय शरद पवार साहेबांनीच लक्ष घालून प्रत्येक मतदारसंघातील गटबाजी संपवली तर राष्ट्रवादी काँग्रेसला या वेळी घवघवीत यश मिळेल याची आम्हा सामान्य जनतेला व पक्षाच्या कार्यकर्ते मंडळींना पुर्णपणे खात्री वाटते  . .
    महाराष्ट्रातील शेतकरी , शेतमजूर, सामान्य जनता दलित आदिवासी , कामगार, मुस्लीम या सर्वांनीच  या पाच वर्षांत बरेच भोगले आहे, शेतकर्यांना तर सध्याच्या सत्ताधारी मंडळीनी अक्षरशः  वार्यावर सोडले , धनगर, मराठा या समाजाला खोटी अश्वासने दिली, शिवस्मारक, इंदूमिलच्या जागेवरील डाॅ. बाबासाहेब आंबेडकरांचे स्मारक, झाले नाही . . जातीय सलोखा यांनी जाणीवपुर्वक बिघडवण्याचे काम केले , भाजपाच्या धनंजय कुलकर्णी कडे शस्त्रांचा साठा सापडूनही लगेच जामीन दिला जातो व इतरांना नक्शलवादी ठरवून खोट्या गुन्ह्यात अडकून तुरूंगात डांबले जाते ,  शेतकरी आत्महत्या करत असताना , यांनी पाकिस्तान मधून साखर व कांदा आयात केला या व अशा असंख्य कारणांनी जनता यांना कंटाळली आहे . म्हणून जनतेला आता  बदल हवा आहे कारण भाजपा सरकारने सर्वच  घटकांना वार्यावर सोडल्यामुळे व शेतमालाच्या किंमती कवडीमोल केल्यामुळे राष्ट्रवादी काँग्रेसला व काँग्रेसला  अनकुल वातावरण तयार आहे . . त्या पैकी राष्ट्रवादी काँग्रेसच्या वाट्याला येणार्‍या प्रत्येक जागेवर प्रचंड गटबाजी निर्माण झाल्याने अनुकूल वातावरण असतानाही त्याचा पक्षाच्या प्रतिमेवर विपरीत परिणाम होत  आहे , राष्ट्रवादी काँग्रेसचा  पक्षातील गटबाजीमुळेच आजवर घात झाला आहे . .
    बारामती , माढा, सातारा , कोल्हापूर, भंडारा गोंदिया हे मतदारसंघ तर राष्ट्रवादी सहज जिंकू शकते फक्त या ठिकाणी विद्यमान खासदारांना संधी द्यायला हवी कारण विद्यमान खासदारांचे काम चांगले आहे व त्यांची जनतेशी नाळ जोडलेली आहे . . विजयसिंह मोहिते पाटील, सुप्रिया ताई, उदयन महाराज हे तर पक्षाला सहज विजय मिळवून देवू शकतात,  त्यांना जनतेतूनच जास्त प्रेम  आहे पण पक्षातील विरोधकांना , हे सहन होत नाही , म्हणून ते विरोध करताना दिसत आहेत,  मात्र जनता विद्यमान खासदारांच्या पाठिशी आहे , हे मात्र नक्की . .
    वरिल पाच मतदारसंघा बरोबर, राष्ट्रवादीला . . नाशिक,
    शिरूर, रायगड, मावळ, नगर, परभणी , रावेर, बीड, जालना, नवी मुंबई,(ठाणे ) उस्मानाबाद, हे मतदारसंघ  सुद्धा अनुकूल आहेत आणि या आकरा  मतदारसंघापैकी किमान राष्ट्रवादी काँग्रेस  सात ते दहा  ठिकाणी सहज जिंकू शकेल अशीच स्थिती आहे , त्यामुळे यावेळी किमान  एकुण बारा  ते पंधरा  जागा राष्ट्रवादीला नक्कीच मिळतील  , फक्त राष्ट्रवादीने उमेदवार निवडताना जुने जानते व तगडे उमेदवार दिले पाहिजेत तरच यश मिळेल. . .
    आणि सगळ्यांत महत्वाचे लवकरात लवकर उमेदवार निश्चित करून ते जाहीर केले पाहिजेत,  उमेदवारांना जास्तीत जास्त वेळ प्रचाराला मिळाला पाहिजे ही भूमिका घेतली पाहिजे. .
    राष्ट्रवादीचे बहुतेक नेते आपआपल्या  विधिसभा मतदारसंघात मजबूत आहेत, स्थानिक राजकारणात,  पंचायत समिती , जिल्हा परिषद, यातही बहुतेक ठिकाणी सत्तेवर आहेत, मात्र लोकसभेला एकमेकांची जिरवा जिरवी करण्याच्या नादात पक्षाच्या उमेदवारा विरूद्ध काम करतात आणि यामुळे पक्षाच्या  उमेदवारांचे पराभव होतात. . .
    त्यामुळे आदरणीय पवार साहेबांनीच सर्वांना समज देऊन विद्यमान सर्वच  खासदारांना परत  संधी देऊन, संभ्रम संपुष्टात आणायला हवा . . . ग्रामीण भागातील
    जनतेला काँग्रेस राष्ट्रवादी काँग्रेसची व सत्तापरीवर्तनाची नितांत गरज आहे . . .
    कारण भाजपाच्या  काळात. दुध, सोयाबीन, तुर,कापूस  कांदा , ऊस, भाजीपाला , आंबा , डाळिंब उत्पादक शेतकरी भरडला गेला . . .
    शेतकर्यांना वार्यावर सोडले गेले . .
    सामान्य जनता पवार साहेब सत्तेवर यायची  वाट पाहतेय. . .
    फक्त विविध मतदारसंघात जे उमेदवारीवरून घोळ चालू आहेत एकमेकांची जिरवण्याची भाषा चालू आहे ति बंद झाली तर नक्कीच. . . महाराष्ट्रासह देशात परिवर्तन होईल. . स्थानिक परिस्तिथी वरिष्ठांना  समजावी ,
    पक्षाला व जनतेला चांगले दिवस यावेत यासाठीच हा लेखन प्रपंच. . .
    एक कार्यकर्ता . . .
    श्री विजय शंकरराव पिसाळ नातेपुते . .

    सोलापुर जिल्ह्यात गटबाजीमुळे पोखरत चाललेली राष्ट्रवादी काँग्रेस

    राष्ट्रवादी काँग्रेसच्या सामान्य कार्यकर्त्यांना गटबाजीची खंंत . . . .
    तिच खंत व्यक्त केलीय
    राष्ट्रवादीचे सामान्य
    कार्यकर्ते
    श्री विजय शंकरराव पिसाळ यांनी . . . .

    पवार साहेबांनी वेळीच लक्ष घालून राष्ट्रवादीतील गटबाजी संपवली नाही तर माढा मतदारसंघ हातून जाईल. . . . .

    आदरणीय शरद पवार साहेबांच्या विचारांची देशाला व महाराष्ट्राला गरज असताना आज कुठेतरी गटबाजीमुळे पक्षाचे फार मोठे नुकसान होत आहे .
    पवार साहेबांचे आचार विचार व अभ्यास हा राजकारणापलिकडचा आहे आणि त्यांना शेतकरी , शेतमजूर,   आदिवासी ,  दलित, मुस्लीम, इतर  मागासवर्गीय बांधव यांच्या समस्याची जाणीव तर आहेच मात्र त्या सोडवण्याची सुद्धा धमक त्यांच्यात आहे , देशाचा व राज्यांचा विकास व्हायचा असेल औद्योगिकरणा बरोबर, लघू उद्योग, व सहकार सुद्धा वाढला पाहिजे व शेतीसुद्धा समृद्ध व  आधुनिक झाली पाहिजे हे फक्त पवार साहेबच जाणतात, त्यांनी क्रिडा , सांस्कृतिक आणि शैक्षणिक क्षेत्रात सुद्धा खूप मोठे काम केले आहे . फळबागा, शेततळी , ठिबक सिंचन व आधुनिक तंत्रज्ञान शेतकर्यांना देऊन शेतकर्यांना प्रवाहात आणायचे काम साहेबांनीच केले आहे .
    पण हे करत असताना पक्षातील गटबाजीकडे म्हणावे तेवढे लक्ष दिले गेले  नाही . . होय मि पवार साहेबांवर मनापासून प्रेम करणारा कार्यकर्ता म्हणून ही खंत व्यक्त करतोय. . .
    एकेकाळी सोलापुर जिल्हा हा राष्ट्रवादी काँग्रेसचा बालेकिल्ला म्हणून प्रसिद्ध होता , बहुतांश तालुका पंचायती व जिल्हा परिषदेवर राष्ट्रवादीची निर्विवाद सत्ता होती याचे कारण सोलापूर राष्ट्रवादीची संपुर्ण धुरा आदरणीय माजी उपमुख्यमंत्री विजयसिंह मोहिते पाटील साहेबांवर होती व त्यामुळे किरकोळ मतभेद मिटवून विजयदादा सर्वांनाच बरोबर घेऊन जिल्ह्याचा कारभार हाकत होते , सहकारात, जिल्हा बँकेत तर दादासाहेबांनी सर्वच पक्षातील लोकांना बरोबर घेऊन राजकारण विरहीत काम केले .
    पवार साहेबांनी राष्ट्रवादीची निर्मिती करताच विजदादांनी  , विजयदादांना  मानणारा संपुर्ण गट साहेबांच्या नेतृत्वावर मनापासून प्रेम करत राष्ट्रवादी मध्ये आणला व साहेबांच्या पाठिमागे स्वतःची संपुर्ण ताकद उभी केली ,  स्वतःची दावेदारी असताना देखील आदरणीय भुजबळ साहेब असतील आदरणीय आर आर पाटील साहेब असतील यांच्या साठी साहेबांच्या शब्दा खातर  उपमुख्यमंत्री पदाचा त्याग केला .
     विजयदादांनी कायम पवार साहेबांचे नेतृत्व मान्य केले ,
    आदरणीय पवार साहेबांना  २००९ ला आग्रहाने माढा लोकसभेला उभे रहायला सांगुन तन मन धनाने काम करून विक्रमी मताधिक्य दिले , विजयदादांनी  कितीही,  काहीही झाले तरी पवार साहेबांवरील निष्ठा व प्रेम ढळू दिले नाही . . दादांना
    पक्षाने जिथे जिथे संधी दिली त्या संधीचे सोने करून,दादांनी जनतेची अविरतपणे सेवा केली, मतदारसंघात तर विकास कामाचा डोंगर उभा केलाच पण विविध खात्यांचा कारभार करत असताना , चौंडी येथे पुण्यश्लोक अहिल्यादेवी शिल्प सृष्टी , नायगावला माता सावित्री बाई शिल्प सृष्टी , सरसेनापती बाजी हंबीरराव  मोहिते यांची समाधी , अण्णाभाऊ साठे स्मारक, अरण येथील संत  सावतामाळी यांच्या जन्म स्थाळा भरीव निधी दिला, ग्राम पंचायत कर्मचारी यांनाही शासकीय सेवत सहभागी करून घेतले व बढतीमध्ये आरक्षण लागू केले ,हे करत असतानाच  पक्ष वाढीसाठी सदैव ताकद पणाला लावली , याउलट मोहिते पाटीलांना पक्षांतर्गत जे विरोधक तयार झाले त्यांनी नेहमीच पक्ष विरोधात काम केले , राष्ट्रवादीत मोठे झालेलेच पक्षावर उलटले.  इथेच काय?  संपूर्ण महाराष्ट्रात पक्षाने मोठे केलेले लोक राजकारणाची हवा बदलताच कुणी   भाजपाच्या तर कुणी शिवसेनेच्या  वळचणीला गेले पक्षालाच आव्हान देऊ लागले आणि राष्ट्रवादीलाच संपवण्याची भाषा करू राहिले पण आदरणीय विजयसिंह मोहिते पाटील हे सदैव पक्षा बरोबर एकनिष्ठ राहिलेले दिसून येतात सोलापुर जिल्हा परिषदेवर  . . राष्ट्रवादीचे पुर्णपणे बहुमत असताना सुद्धा , एकदा सभापती पदाच्या निवडणूकीत पक्षाचे अधिकृत उमेदवार श्री  बाबाराजे देशमुख यांचा पराभव राष्ट्रवादीतील मोहिते पाटील विरोधी गटाने  घडवून आणला,  विधान परिषदेला राष्ट्रवादीच्या उमेदवाराचा पराभव याच गटबाजीतून झाला ,  जिल्हा परिषदेचा अध्यक्ष व उपाध्यक्ष काँग्रेस राष्ट्रवादीचा होत असताना राष्ट्रवादीच्याच काही लोकांनी तो  अपक्ष व भाजपाच्या विचारांचा केला गेला . . तरीदेखील पक्षाने काहीच कारवाई केली नाही , त्यामुळे गटबाजी वाढत गेली . .
    बीड मध्ये सुरेश धसांनी पक्षाशी गद्दारी करताच त्यांना व त्यांच्या समर्थक गद्दारांना पक्षाने बडतर्फ केले नगर मध्ये सुद्धा पक्षाने गद्दारी करणार्‍या सर्वच नगरसेवकांची पक्षातून  हकालपट्टी केली . .
    पक्षाच्या जीवावर मोठे झालेले कुणीही असो त्याला पक्ष भिक घालत नाही हाच धडा दिला गेला. मात्र सोलापूर जिल्ह्यात साहेबांनी मनापासून गटबाजीकडे लक्ष दिले असे वाटत नाही , याचीच खंत वाटते , आज देशात व राज्यात काँग्रेस व राष्ट्रवादीची सत्ता यायची असेल तर लोकसभा व विधानसभेची एक एक जागा महत्वाची आहे व जागा जिंकायच्या असतील तर पक्षांतर्गत गटबाजीला बिलकुल स्थान असता कामा नये हीच आमच्या सारख्या सामान्य कार्यकर्यांची अपेक्षा आहे .
     मात्र सोलापुरात काही लोकांकडून  विजयसिंह मोहिते पाटील साहेबांचे पंख छाटण्याच्या नादात पक्षालाच आव्हान दिले जातेय व यातून पक्षालाच  ओहोटी लागत आहे याचा तरी आदरणीय पवार साहेबांनी विचार करायला हवा . नव्यानेच पक्षात सहभागी झालेले , जनतेची नस माहिती नसलेले सुद्धा आज उमेदवारी मागत आहेत पण पक्षाची पडत्या काळात पडझड थांबवलेले दादासाहेब काही ठराविक लोकांना नको आहेत, मात्र जनतेत दादासाहेबांवर किती प्रेम आहे हे गावागावात फिरले कि दिसून येते . .
    जनतेची कसलीच कामे न केलेले जनसंपर्क नसलेले सुद्धा दावेदार झालेत. . .
      प्रशासनात काम करून निवृत्ती नंतर पक्षात प्रवेश केलेले पक्षासाठी पाहिजे तेवढे योगदान नसलेले आदरणीय देशमुख साहेब  गावोगावी फिरून वातावरण तापवून  उमेदवारी मागु लागले आहेत. . उमेदवारी तुम्ही मागा पण त्यासाठी पक्ष आहे गावोगावी कशासाठी पत्रकार परिषदा घेताय?
     आदरणीय  साहेबांबरोबर गेली चार ते पाच दशके काम केलेल्या आदरणीय विजयदादांच्या मनाचा जर पक्षाकडून कानोसा घेतला नाही तर पक्षाचे किती नुकसान   होईल  हा तरी  पक्षाने विचार करायला हवा . . . !
    लोकशाहीत काम करताना लागणारी निष्ठा व निवडून यायची क्षमता हे दोन्ही गुण आदरणीय दादांसाहेबांकडे आहेत. .
    आदरणीय प्रभाकरजी देशमुख साहेबांनी किमान चार पाच वर्ष पक्षासाठी काम करावे व बिनधास्त उभे रहावे किंवा पक्षानेही त्यांना विधान परिषदेवर किंवा राज्यसभेवर घ्यावे .  तेही चांगलेच आहेत मात्र पक्षाकडून विजयदादांवर अन्याय करून जर अशी उमेदवारी लादली गेली तर माढा लोकसभा व सोलापूर जिल्ह्यातील बरेच विधिसभा मतदारसंघात बंडाळी होऊन पक्षाचे फार मोठे नुकसान होईल. . असे वाटते . .
    आज  देशातील व महाराष्ट्रातील जनता चातकासारखी काँग्रेस व राष्ट्रवादी काँग्रेस  परत सत्तेवर येण्यासाठी वाट पाहत आहे , मात्र पक्षातील नेतेच जर गटबाजीत विखुरले गेले  व एकएक सीट पाडापाडीच्या राजकारणात गेली तर पक्षासाठी चालून आलेली संधी हुकण्याची शक्यता वाटते . . . . . . राष्ट्रवादीचा एक  सामान्य कार्यकर्ता . . . म्हणून हा लेखन प्रपंच!
    श्री विजय शंकरराव पिसाळ नातेपुते

    शनिवार, १९ जानेवारी, २०१९

    गटबाजीमुळे सोलापुरातील राष्ट्रवादी काँग्रेसचे होणारे नुकसान

    राष्ट्रवादी काँग्रेसच्या सामान्य कार्यकर्त्यांना गटबाजीची खंंत . . . .
    तिच खंत व्यक्त केलीय
    राष्ट्रवादीचे सामान्य
    कार्यकर्ते
    श्री विजय शंकरराव पिसाळ यांनी . . . .

    पवार साहेबांनी वेळीच लक्ष घालून राष्ट्रवादीतील गटबाजी संपवली नाही तर माढा मतदारसंघ हातून जाईल. . . . .

    आदरणीय शरद पवार साहेबांच्या विचारांची देशाला व महाराष्ट्राला गरज असताना आज कुठेतरी गटबाजीमुळे पक्षाचे फार मोठे नुकसान होत आहे .
    पवार साहेबांचे आचार विचार व अभ्यास हा राजकारणापलिकडचा आहे आणि त्यांना शेतकरी , शेतमजूर,   आदिवासी ,  दलित, मुस्लीम, इतर  मागासवर्गीय बांधव यांच्या समस्याची जाणीव तर आहेच मात्र त्या सोडवण्याची सुद्धा धमक त्यांच्यात आहे , देशाचा व राज्यांचा विकास व्हायचा असेल औद्योगिकरणा बरोबर, लघू उद्योग, व सहकार सुद्धा वाढला पाहिजे व शेतीसुद्धा समृद्ध व  आधुनिक झाली पाहिजे हे फक्त पवार साहेबच जाणतात, त्यांनी क्रिडा , सांस्कृतिक आणि शैक्षणिक क्षेत्रात सुद्धा खूप मोठे काम केले आहे . फळबागा, शेततळी , ठिबक सिंचन व आधुनिक तंत्रज्ञान शेतकर्यांना देऊन शेतकर्यांना प्रवाहात आणायचे काम साहेबांनीच केले आहे .
    पण हे करत असताना पक्षातील गटबाजीकडे म्हणावे तेवढे लक्ष दिले गेले  नाही . . होय मि पवार साहेबांवर मनापासून प्रेम करणारा कार्यकर्ता म्हणून ही खंत व्यक्त करतोय. . .
    एकेकाळी सोलापुर जिल्हा हा राष्ट्रवादी काँग्रेसचा बालेकिल्ला म्हणून प्रसिद्ध होता , बहुतांश तालुका पंचायती व जिल्हा परिषदेवर राष्ट्रवादीची निर्विवाद सत्ता होती याचे कारण सोलापूर राष्ट्रवादीची संपुर्ण धुरा आदरणीय माजी उपमुख्यमंत्री विजयसिंह मोहिते पाटील साहेबांवर होती व त्यामुळे किरकोळ मतभेद मिटवून विजयदादा सर्वांनाच बरोबर घेऊन जिल्ह्याचा कारभार हाकत होते , सहकारात, जिल्हा बँकेत तर दादासाहेबांनी सर्वच पक्षातील लोकांना बरोबर घेऊन राजकारण विरहीत काम केले .
    पवार साहेबांनी राष्ट्रवादीची निर्मिती करताच विजदादांनी  , विजयदादांना  मानणारा संपुर्ण गट साहेबांच्या नेतृत्वावर मनापासून प्रेम करत राष्ट्रवादी मध्ये आणला व साहेबांच्या पाठिमागे स्वतःची संपुर्ण ताकद उभी केली ,  स्वतःची दावेदारी असताना देखील आदरणीय भुजबळ साहेब असतील आदरणीय आर आर पाटील साहेब असतील यांच्या साठी साहेबांच्या शब्दा खातर  उपमुख्यमंत्री पदाचा त्याग केला .
     विजयदादांनी कायम पवार साहेबांचे नेतृत्व मान्य केले ,
    आदरणीय पवार साहेबांना  २००९ ला आग्रहाने माढा लोकसभेला उभे रहायला सांगुन तन मन धनाने काम करून विक्रमी मताधिक्य दिले , विजयदादांनी  कितीही,  काहीही झाले तरी पवार साहेबांवरील निष्ठा व प्रेम ढळू दिले नाही . . दादांना
    पक्षाने जिथे जिथे संधी दिली त्या संधीचे सोने करून,दादांनी जनतेची अविरतपणे सेवा केली, मतदारसंघात तर विकास कामाचा डोंगर उभा केलाच पण विविध खात्यांचा कारभार करत असताना , चौंडी येथे पुण्यश्लोक अहिल्यादेवी शिल्प सृष्टी , नायगावला माता सावित्री बाई शिल्प सृष्टी , सरसेनापती बाजी हंबीरराव  मोहिते यांची समाधी , अण्णाभाऊ साठे स्मारक, अरण येथील संत  सावतामाळी यांच्या जन्म स्थाळा भरीव निधी दिला, ग्राम पंचायत कर्मचारी यांनाही शासकीय सेवत सहभागी करून घेतले व बढतीमध्ये आरक्षण लागू केले ,हे करत असतानाच  पक्ष वाढीसाठी सदैव ताकद पणाला लावली , याउलट मोहिते पाटीलांना पक्षांतर्गत जे विरोधक तयार झाले त्यांनी नेहमीच पक्ष विरोधात काम केले , राष्ट्रवादीत मोठे झालेलेच पक्षावर उलटले.  इथेच काय?  संपूर्ण महाराष्ट्रात पक्षाने मोठे केलेले लोक राजकारणाची हवा बदलताच कुणी   भाजपाच्या तर कुणी शिवसेनेच्या  वळचणीला गेले पक्षालाच आव्हान देऊ लागले आणि राष्ट्रवादीलाच संपवण्याची भाषा करू राहिले पण आदरणीय विजयसिंह मोहिते पाटील हे सदैव पक्षा बरोबर एकनिष्ठ राहिलेले दिसून येतात सोलापुर जिल्हा परिषदेवर  . . राष्ट्रवादीचे पुर्णपणे बहुमत असताना सुद्धा , एकदा सभापती पदाच्या निवडणूकीत पक्षाचे अधिकृत उमेदवार श्री  बाबाराजे देशमुख यांचा पराभव राष्ट्रवादीतील मोहिते पाटील विरोधी गटाने  घडवून आणला,  विधान परिषदेला राष्ट्रवादीच्या उमेदवाराचा पराभव याच गटबाजीतून झाला ,  जिल्हा परिषदेचा अध्यक्ष व उपाध्यक्ष काँग्रेस राष्ट्रवादीचा होत असताना राष्ट्रवादीच्याच काही लोकांनी तो  अपक्ष व भाजपाच्या विचारांचा केला गेला . . तरीदेखील पक्षाने काहीच कारवाई केली नाही , त्यामुळे गटबाजी वाढत गेली . .
    बीड मध्ये सुरेश धसांनी पक्षाशी गद्दारी करताच त्यांना व त्यांच्या समर्थक गद्दारांना पक्षाने बडतर्फ केले नगर मध्ये सुद्धा पक्षाने गद्दारी करणार्‍या सर्वच नगरसेवकांची पक्षातून  हकालपट्टी केली . .
    पक्षाच्या जीवावर मोठे झालेले कुणीही असो त्याला पक्ष भिक घालत नाही हाच धडा दिला गेला. मात्र सोलापूर जिल्ह्यात साहेबांनी मनापासून गटबाजीकडे लक्ष दिले असे वाटत नाही , याचीच खंत वाटते , आज देशात व राज्यात काँग्रेस व राष्ट्रवादीची सत्ता यायची असेल तर लोकसभा व विधानसभेची एक एक जागा महत्वाची आहे व जागा जिंकायच्या असतील तर पक्षांतर्गत गटबाजीला बिलकुल स्थान असता कामा नये हीच आमच्या सारख्या सामान्य कार्यकर्यांची अपेक्षा आहे .
     मात्र सोलापुरात काही लोकांकडून  विजयसिंह मोहिते पाटील साहेबांचे पंख छाटण्याच्या नादात पक्षालाच आव्हान दिले जातेय व यातून पक्षालाच  ओहोटी लागत आहे याचा तरी आदरणीय पवार साहेबांनी विचार करायला हवा . नव्यानेच पक्षात सहभागी झालेले , जनतेची नस माहिती नसलेले सुद्धा आज उमेदवारी मागत आहेत पण पक्षाची पडत्या काळात पडझड थांबवलेले दादासाहेब काही ठराविक लोकांना नको आहेत, मात्र जनतेत दादासाहेबांवर किती प्रेम आहे हे गावागावात फिरले कि दिसून येते . .
    जनतेची कसलीच कामे न केलेले जनसंपर्क नसलेले सुद्धा दावेदार झालेत. . .
      प्रशासनात काम करून निवृत्ती नंतर पक्षात प्रवेश केलेले पक्षासाठी पाहिजे तेवढे योगदान नसलेले आदरणीय देशमुख साहेब  गावोगावी फिरून वातावरण तापवून  उमेदवारी मागु लागले आहेत. . उमेदवारी तुम्ही मागा पण त्यासाठी पक्ष आहे गावोगावी कशासाठी पत्रकार परिषदा घेताय?
     आदरणीय  साहेबांबरोबर गेली चार ते पाच दशके काम केलेल्या आदरणीय विजयदादांच्या मनाचा जर पक्षाकडून कानोसा घेतला नाही तर पक्षाचे किती नुकसान   होईल  हा तरी  पक्षाने विचार करायला हवा . . . !
    लोकशाहीत काम करताना लागणारी निष्ठा व निवडून यायची क्षमता हे दोन्ही गुण आदरणीय दादांसाहेबांकडे आहेत. .
    आदरणीय प्रभाकरजी देशमुख साहेबांनी किमान चार पाच वर्ष पक्षासाठी काम करावे व बिनधास्त उभे रहावे किंवा पक्षानेही त्यांना विधान परिषदेवर किंवा राज्यसभेवर घ्यावे .  तेही चांगलेच आहेत मात्र पक्षाकडून विजयदादांवर अन्याय करून जर अशी उमेदवारी लादली गेली तर माढा लोकसभा व सोलापूर जिल्ह्यातील बरेच विधिसभा मतदारसंघात बंडाळी होऊन पक्षाचे फार मोठे नुकसान होईल. . असे वाटते . .
    आज  देशातील व महाराष्ट्रातील जनता चातकासारखी काँग्रेस व राष्ट्रवादी काँग्रेस  परत सत्तेवर येण्यासाठी वाट पाहत आहे , मात्र पक्षातील नेतेच जर गटबाजीत विखुरले गेले  व एकएक सीट पाडापाडीच्या राजकारणात गेली तर पक्षासाठी चालून आलेली संधी हुकण्याची शक्यता वाटते . . . . . . राष्ट्रवादीचा एक  सामान्य कार्यकर्ता . . . म्हणून हा लेखन प्रपंच!
    श्री विजय शंकरराव पिसाळ नातेपुते

    बुधवार, ९ जानेवारी, २०१९

    आरक्षण

    आरक्षण. . . . . . . . . 

    सध्या देशपातळीवर सर्वाधिक चर्चेत असलेला विषय म्हणजे आरक्षण, आजच्या परिस्तिथीत, सुशिक्षित बेरोजगारांची वाढत जाणारी संख्या आणि गरिब श्रीमंत यातील प्रचंड वाढती  दरी , महागडे व सामान्य, मध्यम वर्गाला सुद्धा न परवडणारे शिक्षण तसेच नोकरीचा अभाव यातून या देशातील बहुसंख्य वर्ग नाराज आहेत. 
    देशातील जवळपास सर्वच राजकीय  पक्ष सत्तेच्या गणिता शिवाय या विषयाकडे  गांभीर्याने पहाला तयार नाहीत, मुळात आरक्षणाची बिजे हि जातियवादामुळेच रोवली गेली हेही वास्तव नाकारता येत नाही , देशातील जवळपास ३५ ते ४० %लोकांना 
    जुन्या काळात जातीच्या आधारावर, हक्क नाकारले गेले, हीन वागणूक दिली गेली , साधन संपत्तितील न्याय वाटा नाकारला गेला , मानव जातीला लाजवतील अशी कामे करायला उच्च वर्गाने भाग पाडले ,  परिणाम एकसंघ समाज भावना न वाढता दरी वाढत गेली व तो मोठा समुदाय मुख्य प्रवाहापासून बाजूला फेकला गेला , तो वर्ग  मागास होत गेला , त्याला गावकुसा बाहेर ठेवले गेले व त्या वर्गाला मुख्य प्रवाहात आणन्यासाठी काहीतरी हक्काचे प्रतिनिधित्व मिळाले पाहिजे या भावनेतून आरक्षणाचा त्यावेळी विचार केला गेला . . . . पण त्या वर्गातील सुद्धा ठरावीक लोकांनी आरक्षणाचा लाभ घेतला पण त्यातील सुद्धा गरिब हा गरिब राहिला , जातीय प्रतिनिधीत्व काही टक्के तर मिळाले पण संपुर्ण समाजाचा समतोल विकास व्हायला पाहिजे होता तसा झालाच नाही . नोकरीच्या किंवा राजकीय संधी या खर्या गरिबांना मिळाल्याच नाहीत तर फक्त मागास जातीच्या श्रीमंतांनाच मिळाल्या व मागासलेल्या जातीतील  श्रीमंतांनी त्याच वर्गातील  गरिबांना पुढे करून भरपूर मिळवले  पण वंचित हे वंचित राहिले . 
    तशीच परिस्तिथी सवर्ण किंवा तथाकथित उच्च जातीच्या वर्गामधील  सुद्धा श्रीमंतांनी गरिब सवर्णांची केली , त्यामुळे आज गरिब किंवा मध्यमवर्ग हा आरक्षणाची मागणी करतोय पण यात सुद्धा आर्थिक निकषावर आरक्षणाचा लाभ खर्याच गरिबांना मिळणार आहे का ? 
    तर त्याचं उत्तर दुर्दैवाने नाही असेच आहे . 
    जोपर्यंत जातीच्या भिंती कमजोर होत नाहीत, तोपर्यंत आरक्षण संपुष्टात येत नाही व भारत देशातील जातीच्या भिंती संपुष्टात येणार नाहीत हे सुर्यप्रकाशा इतके स्पष्ट आहे . . 
    त्यामुळे आरक्षण हे चालूच राहणार व नोकर्या उपलब्ध असो किंवा नसो ! 
    म्हणून या प्रश्नाची मलमपट्टी म्हणून आर्थिक निकषावरील आरक्षण ही पुंगी वाजू लागली़य  , मुळात किरकोळ स्कीम साठी रेशनकार्ड विभक्त करणारे लोक या देशात कमी नाहीत, इतकंच काय तर खोटे घटस्फोट सुद्धा दाखवून शासकीय लाभ पदरात पाडणारे या  देशात आहेत! 
    आर्थिक निकषावर दिलेले आरक्षण हे गरिबांना मिळणारच नाही .
    मग आरक्षणाचा विषय संपणार तरी कसा ? 
     त्यावर उपाय काय? कोणत्याही वर्गातील खर्या वंचित घटकांना न्याय मिळायचा  असेल,  योग्य प्रतिनिधीत्व द्यायचे असेल तर जातीय आरक्षणात सर्वच वर्गांचा समावेश करणे व आरक्षण हे प्रत्येक जातींची जनगणना करून लोकसंख्येच्या प्रमाणात वाटून टाकणे व त्यात क्रिमिलेअरच्या जाचक तरतूदी करणे तरच प्रत्येक वर्गातील खर्या  वंचितांना संधी मिळेल! 
    क्रिमीलेअरची मर्यादा ही दुर्दैवाने सातत्याने वाढतेय, इन्कम टॅक्सशी सुसंगत ही मर्यादा पाहिजे होती पण मताच्या राजकारणामुळे ति वाढत जाते आणि परिणामी मागास जातीच्या खर्या वंचितांनाही न्याय मिळत नाही . . . 
    यापुढे जातीय आरक्षण बंद होणारच नाही ,,व एकाच जातीच्या लोकांची दुसर्‍या जातीच्या जागा गिळंकृत करायची पद्धत चालू आहे ति थांबवायची असेल तर लोकसंख्या व क्रिमिलेअर हेच बेस पकडावे लागतील! 
    आज 
    Sc  , St, obc, किंवा ओपन मध्ये भरपुर जाती आहेत पण त्यातही त्या त्या वर्गात ज्या  जाती  पुढारलेल्या  आहेत  तिलाच आरक्षणाचे  जास्तीचे  लाभ मिळतात  व बाकीच्या जाती तशाच उपेक्षित रहातात. 
    म्हणून प्रत्येक गटात सुद्धा , अ ब क ड, असे वर्ग पाडले पाहिजेत  तरच सर्व जातींना लोकसंख्येच्या प्रमाणात प्रतिनिधीत्व मिळेल असे वाटते ! 
    ओपनमध्ये असलेल्या जाती असो कि मागासलेल्या जाती असो , त्यातील पुढारलेली जात वंचित जातीच्या सर्व सुखसोयी व लाभ गिळंकृत करते ! 
    म्हणून सर्व गटात अबकड करून राखीव जागांचे व शिक्षण व नोकरीतील  प्रमाण टक्केवारीच्या प्रमाणात दिले गेले पाहिजे ! 
    विजय पिसाळ नातेपुते 
    ९४२३६१३४४९

    सोमवार, २२ ऑक्टोबर, २०१८

    धोरण लकवा व दुष्काळी महाराष्ट्र

    धोरण लकवा आणि दुष्काळी महाराष्ट्र. . . . .
    सगळीच सरकारे मोठं  मोठ्या घोषणा करतात विकासाच्या गप्पा मारतात मात्र काम कमी व गाजावाजा जास्त करतात, जनतेलाच आता कळेना नक्की कुणाला सत्ता द्यावी सगळेच कासवगतीने काम करणारे , भ्रष्टाचारात बरबटलेले . . . (प्रत्येकाची संपत्तीचे मार्ग काय व ति आमदार खासदार झाल्यावरचं वाढते कशी )
    महाराष्ट्रात विविध सरकारे  आली . . . . . . . . .   पाणी आडवण्याच्या,  पाणी जिरवण्याच्या विविध योजना आणल्या  गेल्या . . . पाणी कुठे जिरले कुणास ठावूक. . त्याला कधी पाणलोट विकास हे नाव होते . . . . . .
    तर कधी पाणी आडवा पाणी जिरवा ही घोषणा करण्यात  आली . . .
    तर कधी नाल बंडीग. . .
    कधी . . . . .
     कोल्हापुर पद्धतीचे बंधारे  करायचा घाट झाला . . . यातील काहीच कामे झाली नाहीत असे नाही पण. . ..झाली ती  कासवगतीने . . . .
    कधी पाझर तलाव झाले तर लघू व मध्यम व मोठेही सिंचन प्रकल्प झाले . . .
    या ही सरकारने मोठा गाजावाजा करत नेहमीप्रमाणेच  पुर्वीच्या योजनांचे नाव बदलत *जलयुक्त शिवार* ही योजना सुरू केली . . ..काम कमी व भ्रष्टाचार जास्त. . . याही योजनेने 
    पण महाराष्ट्रातील दुष्काळ काही  हटला नाही , व भ्रष्टाचार काही थांबला नाही. . . . . .  महाराष्ट्रातील सर्वच राज्यकर्ते ऐकमेकावर दुष्काळाचे खापर फोडून मोकळे होतात. . .
    पण ते प्रश्न तळमळीने शास्त्रीय दृष्ट्या योग्य प्रकारे हाताळत नाही जे लोकप्रतिनिधी आहेत त्यांना प्रश्नांचे गांभीर्य बिलकुल नसते , नको त्या ठिकाणी निधी उपलब्ध करून दिला जातो , सभा मंडप, धार्मिक ठिकाणे  , कंपाऊंड, हे खर्च बिनकामाचे  केले जातात पण. . . . . . .
    पाणी , विज, रस्ते , हे सर्वात महत्त्वाचे विषय बाजूला ठेवले जातात. . . विज व
    पाण्याच्या बाबतीत तर सरकार उदासीन दिसून येते . . . *जलयुक्त शिवार योजनेत* तर
    ओढ्यातील गाळ काढून तो बाजूला टाकला गेला . . .  हजारो ब्रास वाळू ही संपत्ती खनीज संपत्ती  माती मिश्रीत केली  व संपुर्ण जनतेला वाळूचा तुटवडा निर्माण केला मुळात . .
    वाळू ही काही आभाळातून पडत नाही कि ती निर्माण सुद्धा  करता येत नाही . . .
    ति पाण्यावाटेच छाटे नाले , ओढे , नदी असा प्रवास करत असते मात्र सरकामधील लोकांनी सगळे ओढेच उपसून गाळ व वाळू एकत्र केले आज वाळू वाळू करून महाराष्ट्रातील जनता बोंब मारत आहे . . .
    नैसर्गिक ओढे खोल करायची गरज नसतेच तर त्या ठिकाणी आढवे बांध ठिक ठिकाणी टाकून पाणी आडवायचे असते ते पाणी वाळूत जास्त मुरत असते . . . .
    पण मलई खाणार्या राज्यकर्त्यांना त्याच कुठं काही पडलेलं असतय. . .
    जल तज्ज्ञ अनिल पाटील. .
    राजेंद्रसिंह यांनी सुचवलेल्या गोष्टींचा विचार केलाच नाही
    उलट ओढ्यात जेसीबी चालल्याने माती पोकळ झाली व ओढे मोठ्या प्रमाणात खचले गेले व हजारो ब्रास सकस पिकावू माती पाण्या बरोबर वाहून गेली व नुसती वाहूनच गेली नाही तर धरणांमध्ये जावून साठली . . . .
    पण मुख्यमंत्री A Cत बसून जलयुक्त शिवार मोठ मोठ्याने करत बसले . . .
    मुळात महाराष्ट्रातील जनतेला मध्यम, लघू पाटबंधारे प्रकल्पांची जास्त गरज आहे . . .
    त्या प्रकल्पास जमिनी कमी लागतात व पुनर्वसन जास्त करावेच लागत नाहीत किमान ५ ते १० गावांचे पाणी प्रश्न सुटतात व लोकांना दिर्घकालीन कायमस्वरूपी रोजगारही मिळतो व त्यातून अप्रत्यक्ष कर सुद्धा मिळतोच. . . . . .
    पण धोरण लकवा नसेल तर ना . . .

    धोरण लकवा व दुष्काळी महाराष्ट्र


    रविवार, २१ ऑक्टोबर, २०१८

    शेतकर्यांची परवड थांबेल कधी

    शेतकर्यांची परवड  थांबेल कधी ?

    कधी पाण्याची चिंता, कधी अनियमित वीज,कधी डीपीचा घोटाळा, कधी मोटारीचा घोटाळा,  तर कधी बेभरवशी बाजार भाव तर कधी ओले संकट तर कधी दुष्काळ, तर कधी
    भांडवलाची कमतरता,
    कधी वादळ तर कधी गारपीट
    कधी रोगराई तर कधी मजुर टंचाई तर कधी  जंगली जणावरे व उंदीर घुस यांचा त्रास कधी भेसळयुक्त खते तर कधी
    डुप्लिकेट बीयाने तर कधी
    बोगस खते शेकंडरीच्या नावाने २५० रु बॅग ७००रू शेतकर्यांना विकणे,

    या सर्व समस्यांचा सामना करत शेतकरी शेती करतो
    पण याची जाणीव कित्येक लोकांना नाहीच,
    बीगर चप्पलने अनवाणी फिरणारा शेतकरी, गाई, गुरे वासरे, शेळ्या मेंढ्या कोंबड्या सांभाळत संसाराची गाडी ओढणारा शेतकरी बांधव बघून वाईट वाटते, त्याच्या मुलांना शिक्षणासाठी सवलत नाही, त्याला मोफत दवाखाना नाही, त्याच्या लेकी बाळींना संरक्षण नाही, सणासुदीला कपडे नाहीत, आनंदाचे काहीही नाही, वरून बँका सावकार यांचा जाच चालूच, शेतकर्यांना सगळे कायदे कडक,
    कित्येक वर्ष झाली महाराष्ट्रात आजही काही ठिकाणी हात रुमाला खालून व्यापर होतोय, मुंबईत तर शेतकरी अक्षरशः लुटला जातोय,
    आडत मुक्तीची घोषणा झाली तरीही अनेक ठिकाणी डायरेक्ट रोख रक्कम पट्टीवर न दाखवता आडत वसूल केली जात आहे,
    शेतकर्यांची कोंडी केली जात आहे,
    जो पर्यंत शेतकर्यांचा माल बाजारांत येत नाही तो पर्यंत कोणताही माल दुप्पट तिप्पट किंमतीला ग्राहकाला विकला जातो,
    पण तोच माल शेतकर्या जवळ आला कि बाजारांत दर प्रचंड प्रमाणात घसरतात नव्हे पाडले जातात,
    यातूनही शेतकरी उभा राहण्याचा प्रयत्न करतो,
    रात्रंदिवस कष्ट करून उत्पादन घेतो
    पण
    सरकारचा जीवनावश्यक वस्तू नियंत्रण कायदा,
    आयात निर्यात धोरण शेतकर्यांच्या  मुळावर उठते!
    शेतकरी मेला तरी चालेल पण
    फुकट खाणारा, लांखोंची कमाई असूनही फक्त शेतमालाच्या महागाई बाबतीत बोंबाबोंब करणारा वर्ग जगला पाहिजे हे धोरण
    शेतकर्यांच्या मुळावर उठते आहे,
    जगाच्या बाजार पेठेतून परकीय चलन घालवून शेती माल आयात केला जातोय, पण इथे शेतमाल कवडीमोल दराने जावूनही निर्यात  बंदी करून शेतकर्यांची कोंडी केली जाते आहे,  स्वदेशीचा पुरस्कर करणारे आपण
    विदेशी कंपण्यांना भारतात गुंतवनूक करायला पोत्साहन देत आहोत,
    हजारो कोटीचे कर्ज व टॅक्स उद्योजकांना माफ होतोय
    पण
    सामान्य शेतकरी यांची कर्जमाफी होत नाही,  मध्यम व छोटे व्यापारी यांची टॅक्स साठी वेगवेगळया नियमाने छळवणूक केली जात आहे,
    शेतकरी मालाची वाहतुक व आवक जावक करणारांकडून भरमसाठ टोल वसुली केली जात आहे,
    पण
    चैनीच्या लाखो रुपयांच्या कार गाड्यांचा टोल मात्र माफ होत आहे,
    आंतरराष्ट्रीय बाजारत क्रुड तेलाच्या किंमतही ७० %घटूनही
    ग्राहकाला मात्र पेट्रोल डीझेल महागाईनेच घ्यावे लागत आहे
    शेतकरी विकास फक्त भाषणात व थातूरमातूर योजणात निव्वळ दाखवला जातो आहे,
    शेतकरी व शेतमजूर गोरगरीब आज मरत आहेत व उद्योगपती मात्र आनंदात आहेत
    याचा शेतकर्यांच्या मुलांनी विचार करायला पाहिजे,
    जातीपातीच्या बंधना ऐवजी शेतीसाठी पुरक धोरणे राबणारे जे कोणी काम करेल त्यालाच साथ दिली पाहिजे,
    घरात पिठ नसल्यावर कोणी पावणा रावळा, आपल्या जाती धर्माचा म्हणून पिठ आणून देत नाही,
    शाश्‍वत शेतीचा विकासच देशाला प्रगती करू देवू शकतो

    विजयकाका पिसाळ नातेपुते

    रविवार, ३० सप्टेंबर, २०१८

    मन

    मन. . . .

    मन तस प्रत्येकाचं वेगवेगळं असतं . .
    कुणाचं मन  प्रेमाचं भुकेलं असतं. .
    तर कुणाच  मन आपुलकीने भरलेलं असतं. . .
    काळोखात सुद्धा चांदण्याची चममच पाहतं . .
    तर लख्ख प्रकाशात अंधारात चाचपडतं . . .
    कधी कधी ते खोलवर
    तर कधी कधी ते दुरवर असतं . .
    कधी ते खूप भावनिक असतं. .
    कधी ते कठोर सुद्धा होतं . . शेवटी ते मनच असतं . .
    कधी खूप खूप हळवं होतं . .
    तर कधी फुलांपेक्षाही नाजूक होतं . . .
    कधी ते भुतकाळात रमून जातं. . .
    तर कधी भविष्याचा भला मोठा वेध घेतं . .
    आयुष्याचा प्रत्येक  निर्णय हे मनच घेतं . .
    सुंदर आनंदी  काळासाठी नुसती वाट पाहातं. . .
    कधी कधी एकांतात मजेशीर  गाणीही गातं . .
    तर कधी कधी जोडतं निरभ्र  आभाळाशी घट्ट नातं . .
    रमतं कधी स्वप्नात. . .
    कधी जोडतं भावनिक नातं कुणाच्या तरी ह्रदयात. .
    तर कधी हळुवार लपतं कुणाच्या तरी मनात. . .
    नाही अडकत कसल्याही परिघात. . . .
    जगण्याचा आनंद फक्त मानायला मिळते मनातल्या मनात. .
    होतं कधी कधी फुलपाखरू क्षणात. .
    हिंडत असते एकटच रानावनात. . .
    स्वप्नरंजन करतं कधी  जायचं काचेच्या महालात. .
    तर विसावतंं कधी लहाशा झोपडीतं. . .
    मनाला आवडतात नाती , म्हणून आपलेपण पाहतं प्रत्येकात. .
    कळत नकळत घर करतं रे कुणाच्या तरी ह्रदयात. .
    नसलं बळ जरी दमलेल्या शरीरात. .
    तरी खूप उंच उंच भरारी घेतं रे स्वप्नांच्या जगात. .
    मनाला  भास काय  किंवा  अभास काय? नसतो फरक कळलेला , गप्पा गोष्ठी फक्त होतात रे मनातल्या मनात. .
    कधी होतं ते व्यक्त क्षणात. .
    तर कधी गुंतून जातं खोल खोल विचारात . . .
    परिभाषाच वेगळी त्याची , शोधत आनंद स्वप्नात. .
    मनाला काहीच फरक पडत नसतो वास्तवात. .
    मनाची घालमेल ओळखायला सुद्धा प्रेमळ    विचार असावेच लागतात मनात. .
    मन जातं रे , मन येतं रे , मन बोलतं रे मन तोलत रे
    आयुष्याला शोधत शोधत सु़ख दुःख सर्व पाहतं आतल्या आत. .
    मन नसेल तर नसते रे मजा या जगण्यात. .
    विचार तर करा मनातल्या मनात. . . . विजय पिसाळ, नातेपुते . . . .
    ९४२३६१३४४९

    शुक्रवार, ७ सप्टेंबर, २०१८

    आमचा २०१६ चा गणेशोत्सव

    आमचा गणेशउत्सव!!!

    गणेशाचे आगमन होणार आणि सगळ्यांना आनंद होणार
    हे तर नक्कीच चित्र सर्वांच्या घरी असतेच
    आमच्या सौं नी घरातील आवरा आवर केली
    मि,माझी मोठी मुलगी विअर्ती,लहान मुलगी स्वेतश्री व छोटे चिरंजीव  हिंदवीर
    असे आम्ही चौघेजण मुर्ती आणायला गेलो आगोदरच ठरल्या प्रमाणेच सगळ्यांत लहान असणारी श्रींची मुर्ती किंमतीत घासाघीस न  करता खरेदी केली प्रसादासाठी
    घरच्या ओल्या नारळाचे मोदक करून व साधेपणाने सजावट इतर कोणताही खर्च न करता गणेश प्रतिष्ठापना केली.
    शेतातील दुर्वा आणि घरीच बनवलेला नैवेद्य व आरती व साधेपणा हे आमच्या कडील वातावरण असते
    मि घरात असो नसो आमच्या सौभाग्यवती नियमीतपणे दोन वेळा आरती व पुजा करतात आणि मुलांना सर्व कामात बरोबर घेतात
    मला आपल्या संस्कृतीत  असलेले सर्व सण उत्सव आवडतात
    आमच्या कडे सगळे सण सर्व सगळ्यां समाजातील लोकांना सहभागी करून साजरे केले जातात
    शक्यतो साधेपणा जपुन
    आपल्या आसपासच्या गरिबांचा विचार करून कोणताही माज न करता आम्ही परंपरा जपतो
    बहुसंख्य आपले बांधव दोन वेळच्या भाकरी साठी धडपडत असताना अनावश्‍यक खर्च करून आपण कशासाठी नसलेल्या श्रीमंतीचे प्रदर्शन करावे हाच विचार मनात असतो.
    आपल्या परंपरा जपताना सण उत्सव पारंपारिक पद्धतीनं व्हावेत हा आमचा प्रयत्न राहतो
    घरातील वातावरण भक्तिमय व प्रसन्न कसे  राहील आणि सर्वांना आनंद कसा मिळेल हे महत्त्वाचे वाटते
    रोजच्या जीवनातून आपणाला ताण कमी व्हावेत हाच सणावारांचा खरातर उद्देश असावा पण
    नको तिथे शेजारी आणि श्रीमंतांची बरोबरी करण्याच्या नादात आपला खर्च वाढतो व आपले बजेट कोलमडून जाते आणि आपण महागाई व परस्थितीला दोष देतो
    सर्वच मंडळे व लोकांनी कमित कमी खर्चात उत्सव केला,
    वर्गनीचा बोजा कमीतकमी सर्वांवर टाकला व अनावश्‍यक खर्च टाळला व गरीब,गरजू मुलांना शिक्षणासाठी मदत केली
    पारंपारिक वाद्यांचा वापर केला
    कोणत्याही जाती धर्मावर टीका न करता कुणालाही नावे न ठेवता
    आपले उत्सव व परंपरा जपल्या आपल्या उच्च व महान संस्कृतीचे दर्शन घडवले तर मनाला व सर्वच लोकांना किती आनंद होईल!
    सर्व मंडळांनी जर कर्णकर्कश आवाजा ऐवजी सुमधूर आवाजातील भक्तिगीते,भावगीते,व संगीत कला याचा वापर केला तर किती आनंद होईल,
    सिनेमातील गाणी न लावता भक्तिमय वातावरण व व्यसनमुक्त तरुणाई हे चित्र दिसले तर,महान संस्कृतीचे दर्शन घडवत सण उत्सव केले तर
    , सर्वच मंडळांनी स्पर्धा न करता संघर्ष न करता आपल्या एकिचे व महान  संस्कृतीचे दर्शन घडवले  तर मला वाटतं आपण
    महापुरुषांनी घालुन दिलेल्या आदर्शा प्रमाणेच चाललो तर सर्व बांधव एकत्रित आले तर खर्या अर्थाने आपला ठेवा जगापुढे आदर्शवत आहे आणि पुढेही राहील आणि
    भारत जगात आदर्शवत राष्ट्र असेल

    विजयकाका पिसाळ
    आमचा गणेशउत्सव!!!

    गणेशाचे आगमन होणार आणि सगळ्यांना आनंद होणार
    हे तर नक्कीच चित्र सर्वांच्या घरी असतेच
    आमच्या सौं नी घरातील आवरा आवर केली
    मि,माझी मोठी मुलगी विअर्ती,लहान मुलगी स्वेतश्री व छोटे चिरंजीव  हिंदवीर
    असे आम्ही चौघेजण मुर्ती आणायला गेलो आगोदरच ठरल्या प्रमाणेच सगळ्यांत लहान असणारी श्रींची मुर्ती किंमतीत घासाघीस न  करता खरेदी केली प्रसादासाठी
    घरच्या ओल्या नारळाचे मोदक करून व साधेपणाने सजावट इतर कोणताही खर्च न करता गणेश प्रतिष्ठापना केली.
    शेतातील दुर्वा आणि घरीच बनवलेला नैवेद्य व आरती व साधेपणा हे आमच्या कडील वातावरण असते
    मि घरात असो नसो आमच्या सौभाग्यवती नियमीतपणे दोन वेळा आरती व पुजा करतात आणि मुलांना सर्व कामात बरोबर घेतात
    मला आपल्या संस्कृतीत  असलेले सर्व सण उत्सव आवडतात
    आमच्या कडे सगळे सण सर्व सगळ्यां समाजातील लोकांना सहभागी करून साजरे केले जातात
    शक्यतो साधेपणा जपुन
    आपल्या आसपासच्या गरिबांचा विचार करून कोणताही माज न करता आम्ही परंपरा जपतो
    बहुसंख्य आपले बांधव दोन वेळच्या भाकरी साठी धडपडत असताना अनावश्‍यक खर्च करून आपण कशासाठी नसलेल्या श्रीमंतीचे प्रदर्शन करावे हाच विचार मनात असतो.
    आपल्या परंपरा जपताना सण उत्सव पारंपारिक पद्धतीनं व्हावेत हा आमचा प्रयत्न राहतो
    घरातील वातावरण भक्तिमय व प्रसन्न कसे  राहील आणि सर्वांना आनंद कसा मिळेल हे महत्त्वाचे वाटते
    रोजच्या जीवनातून आपणाला ताण कमी व्हावेत हाच सणावारांचा खरातर उद्देश असावा पण
    नको तिथे शेजारी आणि श्रीमंतांची बरोबरी करण्याच्या नादात आपला खर्च वाढतो व आपले बजेट कोलमडून जाते आणि आपण महागाई व परस्थितीला दोष देतो
    सर्वच मंडळे व लोकांनी कमित कमी खर्चात उत्सव केला,
    वर्गनीचा बोजा कमीतकमी सर्वांवर टाकला व अनावश्‍यक खर्च टाळला व गरीब,गरजू मुलांना शिक्षणासाठी मदत केली
    पारंपारिक वाद्यांचा वापर केला
    कोणत्याही जाती धर्मावर टीका न करता कुणालाही नावे न ठेवता
    आपले उत्सव व परंपरा जपल्या आपल्या उच्च व महान संस्कृतीचे दर्शन घडवले तर मनाला व सर्वच लोकांना किती आनंद होईल!
    सर्व मंडळांनी जर कर्णकर्कश आवाजा ऐवजी सुमधूर आवाजातील भक्तिगीते,भावगीते,व संगीत कला याचा वापर केला तर किती आनंद होईल,
    सिनेमातील गाणी न लावता भक्तिमय वातावरण व व्यसनमुक्त तरुणाई हे चित्र दिसले तर,महान संस्कृतीचे दर्शन घडवत सण उत्सव केले तर
    , सर्वच मंडळांनी स्पर्धा न करता संघर्ष न करता आपल्या एकिचे व महान  संस्कृतीचे दर्शन घडवले  तर मला वाटतं आपण
    महापुरुषांनी घालुन दिलेल्या आदर्शा प्रमाणेच चाललो तर सर्व बांधव एकत्रित आले तर खर्या अर्थाने आपला ठेवा जगापुढे आदर्शवत आहे आणि पुढेही राहील आणि
    भारत जगात आदर्शवत राष्ट्र असेल

    विजयकाका पिसाळ

    शनिवार, १ सप्टेंबर, २०१८

    संघर्ष. . .

    संघर्ष. . . . . . .

    विजय पिसाळ नातेपुते . .

    कॉपीपेस्ट जरूर करा पण नीट वाचून करा. .
    कारण बर्याचदा माझ्याच पोस्ट नाव बदलून मला परत येतात तेंव्हा मनाला खूप हसू येते . .

    तर वाचा संघर्ष. . .

    आयुष्यात नुसते  बोलून काहीच उपयोग नसतो , त्यासाठी कठोर परिश्रम व मोठा संघर्ष करावा लागतो.
    असंख्य चढउतार तर हे प्रत्येकाच्या वाट्याला येत असतात, कठीण प्रसंग हे जणू परिक्षाच घेत असतात, जो डगमगत नाही , जो खचत नाही , जो अपयश पचवून पुढे पाऊल टाकतो तोच संघर्ष नायक होतो . तोच विजेता होतो, सहज व सोपे वाटेल असे जीवन नसते व जो जीवनाकडे सहज पाहतो तो कधीच यशस्वी होत नाही . नशीबाला व दुसर्‍याला दोष देणारी माणसे भेकड व भित्री असतात. स्वतःचा आत्मविश्वास गमावल्याने ति कधीच यशाला गवसणी घालत नाहीत. अशी माणसे सदैव दुसर्‍यांची गुलामगिरी पत्करून जीवन जगत असतात. जणू धन्याच्या दारात कुत्रे कसे तुकड्यावर समाधान मानते !
     अरे कधीतरी स्वतःच्या मेंदूचा वापर करा , कोण आपला वापर करते , कोण आपल्या जीवावर मोठे होते, याची पारख करा , तुमच्यात हिंमत असते तुमच्यात नेतृत्व करायची धमक असते तरीही तुम्ही मांडलिक म्हणून जगता आणि स्वतःला विसरून जाता.
    आजकाल नुसता विविध कारणांनी वापर करणे, माथी भडकवून, राजकीय, सामाजिक, आर्थिक फायदा करून घेणे जवळपास सगळीकडे चालू आहे . म्हणून जरा विचार करा सत्यता पडताळून पहा, म्हणून आयुष्यातील महत्त्वाच्या तारूण्यातच संघर्ष करायला शिका,   संघर्षा शिवाय यश तर मिळत नाही , शिवाय तुमची दखल सुद्धा कोणी घेत नाही ,
    राजकारणा शिवाय सुद्धा अनेक ठिकाणी तुम्ही नेतृत्व करु शकता, उद्योजक व्हा, व्यवसायिक व्हा, छोटा मोठा धंदा करा, प्रसंगी किरकोळ जॉब करून पैशाची बचत करून किरकोळ व्यवसायातून मोठे व्हायला बघा पण, गुलामगिरी व लाचारी सोडून जगा !
    उदाहरणच द्यायचे झाले तर,
    शेतीत यशस्वी होणे म्हणजे शेतीतील नेतृत्व, व्यवसायात यशस्वी होणे म्हणजे व्यवसायातील नेतृत्व, ज्या ज्या क्षेत्रात तुम्ही काम कराल त्या त्या ठिकाणी तुम्ही टॉपर व्हा संघर्षातून ओळख निर्माण  करा ,
    करोडोंची प्रॉपर्टी मिळाली म्हणजे तुम्ही यशस्वी झाला असे नाही तर,  करोडो लोकांमध्ये तुमची ओळख झाली, तुमच्या नावाची परफेक्ट आयडेंटिटी झाली,  तुमच्या कार्याची कामाची प्रेरणा घेऊन नवी पिढी तयार झाली तरच तुम्ही यशस्वी झाला .
    आयुष्यात जगण्यासाठी जरूर पैसा लागतो मात्र पैसा हा सर्वस्व नसतो . . ..तर तो काहीकाळ माध्यम असतो . क्षमतेपेक्षा जास्त कर्ज काढू नका . खाजगी सावकार गाठू नका , वाटचाल हळूहळू पण शाश्वत करा . . यश तुम्हाला नक्कीच खुणावतेच. . . 
    या धावपळीच्या जीवनात अनेकांना जगण्यासाठी संघर्ष करावा लागतो कारण त्यांना कसे जगावे याचा मुळात मार्ग सापडलेला नसतो .
    जो समाज, जो व्यक्ती  योग्य ध्येय ठेवून ते साकार करण्यासाठी संघर्ष करत नाही तो कधीच यशस्वी नसतो . अपयशाला घाबरने व परिस्थितीला दोष देणे यामुळे केवळ मनाचे समाधान होत असते .
    पण संघर्ष करत असताना , पुढे जाताना वाटचाल सोपी नसते, खडतर प्रवास करावाच लागतो , जबरदस्त इच्छाशक्ती ही पुढे जाण्यासाठी प्रयत्नशील असते , मात्र त्याच वेळी वेगवेगळ्या परिस्थितीमुळे प्रचंड अडचणी येत असतात, मागे खेचणारे सुद्धा समोर ठाकतात  , टिंगलटवाळी करणारेही कमी नसतात, कधी  कधी तर जवळ कुणीही रहात नाही , तोच काळ परिक्षेचा व येईल त्या प्रसंगाला सामोरे जाण्याचा असतो, अपमान होत असतो, विविध गोष्टींचे शल्य मनाला बोचत असते.  आसपास जणू काळोख पसरलेला असतो , नियतीचे फासे उलटे फिरत असतात भूतकाळातील चुका सदैव  मनाला निगेटिव्ह करत असतात पण   मनगटात ताकद व मेंदूत जीगर असेल तर कितीही भयंकर काळोख असूद्या उद्याचा उषःकाल झाल्या शिवाय रहात नाही . मशाल पेटवायला एक काडी सुद्धा पुरेशी असते मात्र मशालीला पुरेसे तेल मात्र टाकत रहायची खबरदारी घ्यावी लागते .
    त्यासाठी हळूहळू पण मार्गक्रमण करत रहावेच लागते , पण हे करत असताना कुठेही लाचारी व स्वाभिमान घाण ठेवू नका , नक्कीच तुम्ही नायक असाल, दुसर्‍याने दिलेला
    मटणाचा तुकडा व दारूची बाटली याचा मोह टाळा, या क्षणिक मोहापायी जीवन उध्वस्त करू नका,  या पेक्षाही जीवन काहीतरी वेगळे आहे हे विचारात घ्या .
    'विनयशील व नम्र असने ही कमजोरी नाही तर भविष्यातील महान व्यक्तीमत्वाची ती प्रचिती आहे'
    मानवी जीवनात विनाकारण वाद घातल्याने व  किरकोळ लोभापाई असंख्य शत्रू निर्माण केल्याने मोठे होण्याची कल्पना तात्पुरती व क्षणिक यशस्वी होते मात्र दीर्घकाळासाठी तुम्ही कधीच यशस्वी होऊ शकत नाही .
    फसवणूक करून करून किती लोकांची करता येते , दोन, चार, पाच,  फार फार तर पाच पंचवीस पण जर बदनामी  सुरू झाली तर, मात्र  बदनामी तुम्हाला खायला उठते , दुसऱ्यांना लुटून तुम्ही जगाला कधीच जिंकू शकत नाही ,
    म्हणून योग्य मार्गाने संघर्ष करा तुम्ही यशाच्या सर्वोच्च शिखरावर पोहचल्या शिवाय रहात नाही .
    परमेश्वरावर नितांत श्रध्दा व आदराची भावना असूद्या पण अमुक नवस केल्याने , तमुक मला फायदा होईल या भ्रामक कल्पनेतून बाहेर पडा . .
    हातपाय नसलेली माणसे सुद्धा संघर्ष करतात, ध्येय निश्चित करून वाटचाल करतात व यशस्वी होतात मात्र शरीराने धडधाकट असणारे , समाजाचे थोडेफार पाठबळ असणारे  इतरांवर अन्याय करतात, असाह्य लोकांची पिळवणूक करतात, आयुष्यात दुसर्‍याच्या जीवावर जगण्याचा शॉर्टकट निवडतात पण असे लोक कधीच मोठे झालेले दिसत नाहीत. .
    म्हणून मार्ग निवडताना सत्याचा व कामावरील निष्ठेचाच असायला हवा .
    कधी कधी गोड फळ मिळायला सुद्धा उशीर लागतो म्हणून तुमचा मार्ग बदलू नका .
    जेंव्हा तुमचा मार्ग निश्चित असेल तेंव्हा तुमचा प्रवास खडतर असून सुद्धा पुर्ण झाल्या शिवाय रहाणार नाही . .
    मानवी जीवन हे साधे सोपे व सरळ असायला हवे , रोजच्या जीवनात  माणसे जोडायला हवीत, मतभेद असो कि विचारांत फरक असो पण मनभेद व दुरावा असता कामा नये .
    जाती धर्माचा, अभिमान बाळगा, देव देवतांचे उपासक व्हा मात्र त्या गोष्टींचे कुठेही अवडंबर माजवू नका, माज करू नका , आणि अनावश्यक कर्मकांडात गुंतून सुद्धा पडू नका, तुमचा संघर्ष हा  ध्येयप्राप्तीचा व सत्यमार्गाचा असायला हवा .

    विजय पिसाळ नातेपुते . .
    ९४२३६१३४४९

    बुधवार, २९ ऑगस्ट, २०१८

    संस्कृती

    संस्कृती . . .

    विजय पिसाळ नातेपुते
    ९४२३६१३४४९

    संस्कृती म्हणजे काय तर साधे आणि सरळ भाषेत सांगायचे म्हटले तर, आजच्या आधुनिक जगात बदलत्या वातावरणात आवश्यक थोडेफार बदल स्विकारून  आपल्या चालीरीती अबाधित ठेवून मानवी जीवनातील  उच्च मुल्ल्यांची जपणूक करणे यालाच आपण संस्कृती असे म्हणू शकतो !
    या संस्कृतीचा ठेवा हा विविधतेने नटलेला आपल्याला दिसून येतो !  संस्कारातून व
    संस्कृती मधून घरात, परिसरात जे घडते तेच आपल्या मनावर बिंबवले जाते , लहानपणापासून, ज्या समाजात आपण वाढतो , ज्या प्रकारे आपल्याला वातावरण मिळत जाते त्याच प्रकारचे संस्कार आपल्या मनावर होत असतात,
    धार्मिक गोष्टी असतील, उपासना असेल, किंवा होणारे घरातील छोटे मोठे कार्यक्रम असतील, त्या प्रमाणे आपली जडणघडण होत असते ,
    अमुक तमुक  केले तर काहीतरी मिळेल हेही आपल्या मनावर खोल रूजवले जाते , त्याचाही आपल्या आयुष्यावर बराच परिणाम होतो !
    आपल्या संस्कृती मध्ये सदैव सत्याचा मार्ग सांगितला जातो, पुण्यकर्म, दानधर्म  करायला शिकवले जाते, सेवा करणे हाच एक पुण्याचा मार्ग आपली संस्कृती सांगत असते , मग ति सेवा देवाची असो की, रंजल्या गांजलेल्यांची असो , त्यातून मनुष्याला परोपकारी करण्याचा मार्ग सांगितला जातो .
    भिती साठी का होईना पाप पुण्य सांगून मनुष्याला सत्यमार्गाने जाण्यासाठी प्रवृत्त केले जाते हीच आपली संस्कृती आहे , (अज्ञानाचा गैरफायदा घेणारे आजकाल सगळीकडे आहेत तो भाग निराळा)
    संस्कृती व संस्कार या नाण्याच्या दोन बाजू आहेत,
    दोन्ही पैकी एक गोष्ट जरी जीवनात नसेल तर मनुष्य परिपूर्ण बनुच शकत नाही . ज्या परिस्थितीतून, ज्या परिसरातातून, ज्या वातावरणातून आपण येतो त्याच   संस्कृती मधून जन्मताच काही गोष्टी लागू होतात तर संस्कार हे मानवाला परिपूर्ण करतात.
    आपल्या संस्कृती मध्ये अहिंसा व सहिष्णुता याला जास्त महत्व आहे व ते करण्यासाठी व तसे संस्कार होण्यासाठी विविध पुजा , उपवास, व अनमोल अशा विविध धर्म ग्रंथांचे वाचन करायचे असते किंवा ते कुणाकडून तरी कानी पडावे लागते !
    या सर्व गोष्टी मुळेच आपली संस्कृती टिकून आहे . ज्या ज्या राज्यकर्त्यांना संस्कृती कळली किंवा तसे त्यांच्या मनावर संस्कार झाले ते ते राज्यकर्ते किंवा राजे भारताच्या इतिहासात स्वतःच्या कर्तृत्वाचा ठसा उमटून गेले , त्यांनाच लोकांनी सदैव प्रेम दिले .
    आपल्या संस्कृती मध्ये , शिक्षण, धर्म, राजकारण, शेती अशा विविध विषयांवर मंथन होत आले आहे . सामाजिक जडणघडण व अभिसरण हे त्यातूनच होत असते . .
    भारतीय नागरिकांची विविध ठिकाणी , संस्कृती जरी थोड्याफार फरकाने विभिन्न असली तरी , सर्वांच्या मनात राष्ट्रीयत्वाची भावना आहे , सहिष्णुता आहे , विविधते मध्ये एकता जपण्याची परंपरा आहे .
    विविध चालीरीती , विविध भाषा,विविध पेहराव, प्रदेशानुसार  शारिरीक व कलर मध्ये होणारे बदल हे जरी बाह्य रूपाने वेगवेगळे वाटत असले तरी गाभा मात्र एकच आहे , म्हणून आपल्या देशात विविधतेत एकात्मता दिसून येते .
    प्रांतीय वाद, भाषिक वाद, धार्मिक वाद, जातीयवाद, साधन संपत्तीच्या वाटनीतून निर्माण होणारे वाद, या सर्वांचा परिणाम जरी संस्कृतीवर होत असला तरी , ९५%जनता ही कोणत्या तरी देवाची , कोणत्या तरी पंताची उपासक आहेच. व त्यातूनच धार्मिकता येत गेलेली आहे . .
    म्हणूनच दक्षिणचा मनुष्य उत्तरेकडील देवांची यात्रा करतो किंवा उत्तरेकडील मनुष्य दक्षिणेतील मोठमोठय़ा मंदिरात जात असतो . .
    म्हणून आपण एकसंघ आहोत व एकसंघ असल्यानेच आपली संस्कृती महान आहे . 

    विजय पिसाळ नातेपुते .
    एम ए राज्यशास्त्र
    ९४२३६१३४४९

    सोमवार, २७ ऑगस्ट, २०१८

    आयुष्याचे सार्थक कधी होईल!

    **आयुष्याचे सार्थक कधी होईल!*

    **भारतासारख्या महान देशात आपला जन्म होणं हीच गोष्ट मुळात आपल्या भाग्याची आहे*
    **विजय पिसाळ नातेपुते
    ९४२३६१३४४९
    **मुळात आपल्याला आपल्या अवतीभवती असणाऱ्या चांगल्या गोष्ठींचा विसर पडत चालला आहे, आपण आज जगत असताना किती आनंदी असतो ,  आपल्या मनात इतरां बद्दल किती आदर असतो? **
    **आपल्या मनाला आपण काही प्रश्न विचारतो का?
    मि कोण? माझी निर्मिती कशासाठी ? माझे अस्तित्व का ? मला नेमके काय करायचे आहे ? माझा माझ्यावर विश्वास आहे का ? मला नक्की काय हवंय? मि कशासाठी जगतो आहे ? माझे कोण?
    **या प्रश्नांची उत्तेरे शोधायचा आपण सामान्य पण कधीच विचार करत नाही , कुणीतरी आपल्याला ज्ञान देतो,कुणाचेतरी आपण ऐकतो आणि  आपण पैसा , संपत्ती , याच्या मागे लागत लागत कधी वाईट कृत्य करतो हेही आपल्यालाच कळत नाही ,*
    मित्रांनो जगायला पैसा लागतो पण, केवळ पैशामुळेच जीवन सुखी होते असा नाही , तुम्हाला तुमच्यातील आतील आवाजाची जाणीव झाली  पाहिजे  तरच तुम्ही या जगातील मोजक्या लोकांच्या पंक्तीत बसू शकता , ईश्वर आहे का ? नाही ? या वादात न पडता स्वतःला काहीतरी विचारा मग तुम्हाला स्वामी विवेकानंद भेटतील,  तुम्हाला तुकोबाराय भेटतील, तुम्हाला शिवराय, बाबासाहेब प्रेरणा देतील, तुमच्यातील गुणांचा परिचय तुम्हाला होईल, **भोगवादी वृत्ती नष्ट होऊन, तुम्ही वास्तविक जीवन जगू लागाल,* गरजा ओळखून तुमचा खर्च कमी होत जाईल पण या साठी तुम्हाला तुमच्या मनासीच संवाद करावा लागेल!
    **आपले अस्तित्व शोधावे लागेल, मनातील भय, मनातील आत्मदुर्बलता काढावी लागेल, मंदिरात  कादाचित देव भेटेल की नाही हे मि  सांगू शकत नाही  मात्र एकांता मध्ये , तुम्ही स्वतःशीच बोलून जगातील तुमच्या अस्तित्वाचे कोडे सोडवू शकाल,* मनाची एकाग्रता व मनाची खंबीर भावना कोणत्याही संकटावर मात करायला नक्कीच शिकवेल, पैशाच्या पाठिमागे धावता धावता आपला विनाश तर होणार नाही ना हाही कधीतरी विचार मनासी करायला पाहिजे ,
    **ज्ञान प्राप्तीसाठी जशी गुरूंची आवश्यता असते , तसेच कठोर अभ्यास व मनन चिंतन हे तुम्हाला दिव्य ज्ञान प्राप्त करून देवू शकते* ,
    **मोबाईल, इंटरनेटच्या या जगात काॅपी पेस्ट करून पोस्ट पुढे पाठवण्या इतके आयुष्य सहज सोपे नाही **,
    दुसर्यांची  फसवणूक करून कदाचित काही काळ श्रींमती येते सुद्धा पण अंतरीक मनातून मात्र  समाधान लाभण्याची शक्यता बिलकुल असत नाही**
    **साधी सरळ जीवनपद्धती तुम्हाला या जगात महान बनवू शकते **
    **कोणत्याही साधू मुनी कडे  संपत्ती नसताना सुद्धा जग पाया पडते* व मोठ मोठे भ्रष्टाचारी नोकरदार, मंत्री संत्री यांना संरक्षणा शिवाय वावरता येत नाही यातच, तुम्हाला काय करायचे हे तुम्ही शोधू शकता !
    **तुम्हाला जर आयुष्यात काय करावेच वाटले तर तुम्ही प्रथम माणूस बना , आपल्या  संस्कृतीची जपणूक करा , तुमची महानता ही जातीवर, धर्मावर नसते , तुमच्या पैशावरून ठरत नसते , यासाठी तुम्हाला स्वामी विवेकानंद  , डॉक्टर एपीजे अब्दुल कलाम, साने गुरूजी , अशी थोर व्यक्तीमत्व कळावी लागतील!**
    **यापुढेही जावून तुम्हाला , या मनुष्य जातीवर, या पवित्र मातीवर, प्रेम करावेच लागेल, रंजल्या गांजलेल्यांचे अश्रू पुसावेच लागतील स्वतःच्या अस्तित्वाचा अभ्यास करावाच लागेल,*
    **काहीही न कमावता केवळ विचारांमुळेच संत ज्ञानेश्वर, तुकोबाराय, संत कबीर, संत एकनाथ, संत नामदेव, संत चोखोबा,संत सावता महाराज, संत गोरोबाराय, संत गाडगेबाबा , हजारो लोकांच्या तनामनात आजही आहेत*
    आणि हजारो कोटीहून जास्तीची संपत्ती असणारे कुणी बाबा बुवा तुरुंगात आहेत तर कुणी आयुष्यात त्रस्त आहेत, कशाचेही पाप नसेल तर भय वाटत नाही व भयमुक्त जीवन हाच मार्ग तुम्हाला ईश्वर असो किंवा नसो मात्र ईश्वर पदा इतके महान करतो ,त्यामुळे निराशा आणि भय हे कधीच बाळगून जगू नका !
    **प्रेमाणे  रहा , प्रेम द्या प्रेम घ्या तुमच्या आयुष्याचे सार्थक होवून खर्या अर्थाने तुम्ही महान आहातच अजून महान झाल्या शिवाय रहात नाही !*
    आणि हो आयुष्यात दुसर्यासाठी जगणे हाच खरा त्याग असतो !
    लोकात मिसळा , लोकांना एकत्र करा ही पवित्र भूमीला तुमची गरज आहे ,
    बलात्कार  , खून, दरोडेखोर यांची संख्या तुमच्या सारखे सज्जन शांतपणे पहात असतात म्हणून वाढते आहे केवळ शिवरायांचे नाव घेऊन भागणार नाही तर,
    शिवरायांचे विचाराप्रमाणे न्याय निवाडे होण्यासाठी , लोकशाहीच्या पवित्र मंदिरात असो की, सामाजिक, धार्मिक कार्यात असो चारित्र्य संपन्न लोकांची गरज आहे व ति गरज तुम्हाला पुर्ण करण्याची जबाबदारी घ्यायची आहे !
    जो लोकशाहीचा शत्रू , जो भारतमातेचा शत्रू , जो गोरगरीब व कष्टकरी शेतकरी  यांचा शत्रू तोच आपला शत्रू ! मुळात कुठलाही जात, धर्म वाईट नसतो तर त्यातील अपप्रवृत्तीच शत्रू असतात!
    म्हणून तुम्ही अगोदर स्वतःचे अस्तित्व शोधा नक्कीच
    या पवित्र भूमीला गतवैभव प्राप्त होईल
     विजय पिसाळ नातेपुते
    ९४२३६१३४४९

    हिंदू धर्म

    हिंदू धर्म. . . .

    धर्माला , देवाला नावे ठेवणं तसं फार सोप्पं असतं त्यातल्या त्यात असंख्य लोकांना दुसर्‍याच्या धर्माला जास्त नावे ठेवायला आवडते !
    पण धर्म समजून घेणे त्याचे रोजच्या जीवनात आचरण करणे तसे महा कठीण काम!
    शिव्या घालायला थोडेच पैसे लागतात!
    म्हणून धर्म जाणून घ्या , वाईट प्रवृत्तींकडे लक्ष देवू नका , सर्वच धर्मात वाईट लोक असतात म्हणून धर्माला वाईट म्हणता येत नाही !
    आजही ९९% धर्माचे पालन करतात पण, ते स्वतःच्या पातळीवर करतात!
    काही मतभेद असतात, मात्र त्याचे रूपांतर मनभेदात होवू नये !
    चर्चा करताना धर्मातील अनिष्ट प्रथावर बोलताना कोणी मार्ग सांगितले म्हणून लगेच त्याला धर्मद्रोही म्हणू नये !

    हिंदू धर्म आहे की हिंदू संस्कृती आहे की, जीवन जगण्याची कला आहे हे निश्चित पणे मला तरी  सांगता येत नाही ,पण
     माझ्या मते
    मनःशांती साठी प्रार्थना करणे  माता पिता व संस्कृती या बद्दल कृतार्थ भाव असणे . .
    गुरू बद्दल आदर, पुर्वजा बद्दलचा अभिमान, जेष्ठांचा मानसन्मान, ज्या  चराचरात आपण रहातो खातो, पितो वाढतो , याच्या संवर्धनासाठी,  त्याचे जतन करण्यासाठी,  विविध मार्गाने त्याची उपासना करणे म्हणजे संस्कृती जपणे हीच ति संस्कृती आहे . .
    जिथे, सुर्य चंद्र तारे ग्रह यांची उपासना केली जाते !  देव देवतांना मानुन उपासना केली जाते, उपवास केले जातात,
    त्यामुळे शरीर व मन शुद्ध होते ! थकवा कमी होतो !
    देवाला नमस्कार केल्याने देव प्रसन्न होईल की नाही मात्र देवालयाच्या पायर्या चढताना , फेर्या मारताना निश्चित शरीराला फायदाच होतो . .
    देवाच्या नैवेद्याच्या निमित्ताने आपल्याच गोडधोड मिळते , नव नवीन पदार्थ खावून आनंददायी जीवन जगता येते !
    हीच शिकवण सर्व  धर्मामध्ये असते . . .
    कारण  धर्मीक कार्यातून व सर्वच गोष्टीतून,
     प्रत्येकातून मानवाला आवश्यक अशी उर्जा प्राप्त होत असते . . त्यांचे मानवी जीवनात असाधारण महत्व आहे !
    या नैसर्गिक गोष्टीतून मानवी जीवन समृद्ध बनत असते . . जसे
    निसर्गातील उर्जा असेल तरच अन्न वस्त्र निवारा यांची निर्मिती होते म्हणून आपण निसर्गातील, वेली , पाने , फुले , फळे , याचा जगण्यासाठी उपयोग करत असतो . . तसेच
    परमेश्वराच्या नावाने आणलेले फुल देवघरात देवाला वाहिल्यानंतर संपुर्ण घरात सुगंध दरवळू लागतो हाच भाव देव पुजेमागे असावा असे मला तरी वाटते . .
    देव आहे की नाही यात न जाता . .
    त्याची पुजा अर्चा श्लोक पठण, आरती उच्चारण,  केल्याने मन तर प्रसन्न होतेच पण आपल्या वाणीमध्ये मधुरता येते , पाठांतराची आवड निर्माण होते . .
    एक प्रकारे  चांगले वागण्याचे मनावर संस्कार होत असतात!
    या साठी सर्व गोष्टी स्वतः करायच्या असतात,असतात,हो  केवळ स्वतःच!
    बाहेरील गुरूजी बोलावून पारायण केल्याने , किंवा पुजा घातल्याने स्वतःवर संस्कार ते काय होणार?
    कार्यक्रम केल्याने  लोकांना खायला घालून लोकांना सोबत घेतल्याने जरूर मनाला आनंद मिळतो पण तेही करताना आपली आर्थिक परिस्थिती बघून करावे . . .
    नुसते पुण्य लाभेल या भ्रमात न राहता . .
    असंख्य लोकांना गाव जेवण घालून थोडेच पुण्य लाभते ?
    त्यासाठी सत्कर्म करावे लागते . .
    रोजच्या जगण्यात सत्यपना लागतो , कुणाचीही फसवणूक आपल्या हातून होता कामा नये !
    हाच हिंदू धर्म सांगतो
    केवळ एखादा सत्यनारायण घातला तर फक्त. .
    गुरूजी येणार त्यांच्या वेळेच्या नुसार थोडेफार मंत्र उच्चारण करणार पण ते आपल्या डोक्यात काय जाणार?
    त्यासाठी आपण अभ्यास केला पाहिजे अभ्यास. .
    जोपर्यंत एखादी गोष्ट आपण स्वतःहून आवडीने करत नाही , तिची सत्यता पडताळत नाही   तिचा सर्व कसोट्यावर  अभ्यास करत नाही , तोपर्यंत तिचा फायदा किंवा तोटा कधीच आपल्याला समजत नाही . .
    हिंदू संस्कृती ही देव, देवळे, पुजा अर्चा , अभिषेक, नारायण नागबळी या पुरती नुसती  मर्यादित नाही तर ति खूप महान व विशाल आहे , तसेही ही  कर्मकांडे करण्याची  गरज नाही ! हिंदू धर्मातील परंपरा थोर आहेत. .
    हिंदू  संस्कृती कितीतरी मोठी आहे , या संस्कृतीचा आणि भारतीय जनतेचा तसाही खूप मोठा संबंध आहे .
    हिंदू संस्कृती ही कृषी संस्कृती आहे म्हणून हिंदू संस्कृती मध्ये गायीला पवित्र स्थान आहेच  ,,मात्र  प्राण्यासाठी सुद्धा सण उत्सव आहेत,  गाईचे  दुध दुपते व तिच्या पासून मिळणारे पशूधन हे शेतीसाठी आवश्यक आहे!  यातील काही गोष्टी  खूप मनाला भावतात आणि कुठल्याही संस्कृती मधील ज्या चांगल्या गोष्टी असतात त्याच स्वीकारायच्या असतात. .
    वाईट गोष्टींचा त्याग करायचा असतो
    तसेच या हिंदू संस्कृती बाबतीत आहे
    यात काही चुकिची कर्मकांडे, चातुरवर्ण व्यवस्था , जातीभेद हे तसेही चुकच आहेत,
    कुणाला उच्च कुणाला नीच समजने हेही गैर आहे
    मात्र हिंदूच्या  सर्वच धर्मग्रंथामध्ये या वाईट गोष्टींचे कुठेही समर्थन दिसून येत नाही . . .
    काही ठिकाणी घुसखोरी झाली असेलही . .
    पण त्याकडे दुर्लक्ष केले पाहिजे . .
    आपली संस्कृती कोणत्याही समुदायाचा द्वेष करायला शिकवत नाही . . . कोणत्याही जातीचा द्वेष करणे हि आपली परंपरा नाही ,
    म्हणून आपली असलेली हिंदू संस्कृती अबाधित राहिली पाहिजे !
    ति आपली आहे , तिचे महत्व मोठे आहे ति संस्कृती परकीय  लोकांची नाही !
    या भुमिवरील पवित्र हिंदू धर्माचे कोण वाटोळ करत  तर नाही ना याचाही विचार करूया !

    धर्म हि गोष्ट पवित्र आहे, त्यात शांती असते, त्यात जीवन जगण्याचा मार्ग असतो . .
    धर्म हा अभ्यासाचा विषय आहे . .
    कुणी राजकीय फायद्यासाठी धर्मचा वापर करू नये, केवळ आणि केवळ राजकारण धर्मात आल्यामुळे धर्मात विविध विचार प्रवाह निर्माण झाले . . राजकारण विरहित धर्म जपला पाहिजे तरच सर्व हिंदू बांधव एकत्र येवून जगाला आदर्श असा हा देश बनवू शकतील!  पण .
    राजकीय लोकांमुळे धर्म बदनाम होत आहे ! 

    विजय पिसाळ नातेपुते
    ९४२३६१३४४९

    बुधवार, २२ ऑगस्ट, २०१८

    देव

    देव. . . .

    देव समजने . . देवावर भाष्य करणे तसे महा कठीण आहे पण एक विचार मनाला पडलेले प्रश्न देवापुढे मांडावे म्हणून हा लेखन प्रपंच. .

    मला माझ्यासाठी काहीही नकोय पण देवाच्या शोधात आहे . मि . .
    तसाही मि नास्तिक नाही , परमेश्वरावर माझी नितांत श्रद्धा आहे . मला तर  देवाचा शोध घ्यायचा आहे.  पण माझी तेवढी तपश्चर्या नाही , त्यामुळे मला देव भेटणार नाही पण माझी देवाच्या बाबतीत जी माझी विचारधारा आहे, जी  कल्पना आहे . ति तरी मांडवी म्हणतो . .
    मला तसाही कोणत्याही पोतीपुराणाचा ,धर्मग्रंथाचा   बिलकुल अभ्यास नाही,  त्यामुळे मग मला जो आजपर्यंत देव सांगण्यात आला तोच मि खरा माणत आलो . . .
    कुणी देवाचे नामस्मरण करायला सांगितले ते मि करायचा प्रयत्न केला , कुणी रात्रंदिवस जप तप करायला सांगितले तेही करण्याचा माझ्या परीने प्रयत्न  केला  ,
    कुणी मला देवासाठी प्रार्थना करायला सांगितल्या ते पण झाले , कुणी मला उपवास करायला सांगितले ते पण केले .
    कुणी सांगितले देवाला फुले आवडतात तिही वाहिली . .
    कुणी सांगितले अभिषेक घाला. . नारळ फोडा . . देवाला भरपुर दक्षिणा ठेवा तेही केले , अन्नदान करा तेही केले ,
    गोडधोड नैवेद्य करा ,
    एकादशी धरा, चतुर्थी करा, ते पण केले . .
    पण मला तरी अजून देव काही कळला नाही . .
    मि तरीही देवाची मनोभावे पुजा अर्चा जे जे सांगितले ते ते सर्व केले पण देव अजूनही कळालाच नाही . .
    सतत मन विचारात असते ,देव म्हणजे काय?  तो कसा असेल? मालिकेत दाखवलेला की , मंदिरात कोरलेला की, संत महात्मे , महाराज यांनी सांगितलेला . .
    पाप म्हणजे काय?
    पुण्य म्हणजे काय?
    कसं ठरवायचं हे , कुणी कुणी तर कुणाच्या तरी सांगण्यावरून  देवासाठी जागरण करतो  , कुणी गोंधळ घालतो (करतो ).  कुणी
    देवाच्या नावाने बोकड, कोंबडा याचा बळी देवून शांतता करायला सांगतो .
    अरे वेड लागायची वेळ आली पण देव समजेना . .
    कुणी शुभ्र वस्त्र परिधान करतो ओल्या कपड्याने पुजा घालतो व महाराज होतो, कुणी भगवी , कुणी हिरवी कपडे घालून देवाचा कट्टर भक्त असल्याचे, साधू बैरागी असल्याचे भासवतो . कुणी वेगवेगळ्या कथा सांगतो संदर्भ देतो . . भक्त करायला सांगतो !
    काहीजण आपल्या बुद्धी चातुर्यातून गोड ओजस्वी , मधाळ वाणीतून आपआपल्या परीने देव सांगत असतो !
    खरच कित्येक महाराज, कित्येक, प्रवचनकार, किर्तनकार, सन्यासी यांचे कडून देव ऐकला पण अजून नाही समजला ! प्रत्येकाची मांडणी वेगळी, सांगण्याची कला वेगळी, आणि स्वतःच्या कल्पनेतून  देव सांगण्या पाठीमागचा सुप्त हेतूही वेगळा . .
    पुरता गोंधळ निर्माण झाला , काय करावे , हिमालयात जावे कि आश्रमात जावे कि अजून कुठे कुठे शोधावे देवाच्या रुपाला . कोणती पुस्तके वाचावीत प्रत्येकात वेगळेच?
    खरचं नारळ फोडून देव पावतो का ?
    खरचं देवाला नवस केलेला चालतो का ?
    असे हजारो प्रश्न मनात काहूर निर्माण करतात,
    जगातील जवळपास ९० %लोक देवाला मानतात, तसा मिही देवाला मानतो .
    पण मन मात्र देवाच्या सानिध्यात कधी लागत नाही तर का बरं असे घडते ! मि भाग्यवंत नाही , मि लायक नाही !
    देवाच्या नावाने जे चालू आहे तेच देव कसे सहन करतो याच विचारांत मन  गुंतून जाते रे  !
    किती बोकडे, किती कोंबडे, कापले  किती तरी पाने फुले , झाडी कापली , तोडली यज्ञ झाले देवाच्या नावाखाली तरीही देव शांत असतो . ..मुक्या प्राण्यांचा छळ करून वेदना देवून दुध काढलेले , देवावर ओतले जाते, दही , तुप, बरेच काही !
    परमेश्वर, देव या एकाच गोष्टी मुळे मनात कधी श्रद्धा तर कधी भितीही उत्पन्न होते , देवापासून दुर गेले तर नास्तिक म्हणून संभावना व देव भेटण्यासाठी कितीही प्रयत्न केला तरी देव काही भेटेना ! हे द्वंद्व कधी संपणार?
     प्रत्येकाच्या वेगवेगळ्या भावना,  कल्पना , यातून होणारा गोंधळ हे सर्व   केले तरी देव कधी भेटेल याचाही कुणीही शाश्वत मार्ग  सांगत नाही,  जणू  मार्ग मिळणे कठीण?
    काय करावे . . . दुष्काळ पडला ,
    पुर आला , भुकंप आला . . नैसर्गिक आपत्ती आली कि काहीजण या भूमिवर पाप जास्त झाल्याचे कारण देतात व अंतिम सांगतात देवाचा प्रकोप झाला . . मन विषण्ण व्हावे असे काही तरी सांगितले जाते . .
    देवभूमीत जेंव्हा जेंव्हा प्रकोप होतो तेंव्हा सरसकट पापी पुण्यवंत असा कुठलाही भेदभाव झालेला आजपर्यंत तरी  पहायला मिळाले  नाही ,,पुण्यवंत वाचलेला दिसत नाही कि पापी दुराचारी संपलेला दिसत नाही ,  प्रचंड पुराचे पाणी असो की, अजून भूकंप असो लहान लहान चिमुकली बाळे . . आयुष्यभर कुणालाही कसलाही त्रास न देणारी चांगली माणसे हो जी माणसे रात्रंदिवस जप तप करत होती, पुण्याचा मार्ग सांगत होती तीही  क्षणात अर्तकिंकाळ्या देवून विव्हळत औषध पाण्याविना तडफडत मरत असताना नाही पहावत . . देव कसा असा प्रकोप करेल?
    त्यानेच निर्माण केलेल्या सृष्टीचा कसा विध्वंस करेल. . कित्येक उपासक साधक हे केदारनाथला वाहून गेले क्षणात सारे संपले . . होय का घडावे हे . . .
    मन सुन्न होते मन खिन्न होते ह्रदय पिळवटून जाते . .
    मला देव बघायचाय मला देव शोधायचाय. . या साठी काय करावे हेच सुचेना . .
    सुसंस्कृत देव भूमीवर  आज बलात्कारी, दहशतवादी , गुंड, पुंड, चिरीमिरी साठीही खून करणारे ,  माजलेले पाहतोय रोज. . पांढर्या पेशात पुढारी असो कि उद्योगपती लुट करतायत, ग्रामपंचायती पासून संसदे पर्यंत देशाची बिनबोभाट लुट होते , आणि सर्वच पक्षीय ति करत आले आहेत,  याच भूमीवर गरिबांच्या तोंडातून घास काढून, सरकारी बँका ,पतसंस्था ,  साखर कारखाने , मोठ मोठे सरकारी ,  उद्योग  सरकारी तिजोर्या लुटल्या गेल्या,  हजारो कोटी बुडवले गेले , कित्येकांची संपत्ती लाखो कोटींची झाली . .
    सत्तेवर जो असेल तो चार पाच वर्षात हजारो कोटींचा मालक होतोय, राजकारणी कुणीही असो ?  काबाडकष्ट कष्ट करणारा मात्र उपाशी राहतोय. .
    तरीही पाप पुण्याचा हिशेब लागेना देवा . .
    तरीही तुझ्यावरील माझी भक्ती , श्रद्धा तुसभर देखिल कमी होत नाही व होणारही नाही देवा . .
    पण मला तुला शोधायचय. .
    हो आज मला देव भेटला पाहिजे . .
    रस्त्यावर फिरणाऱ्या भिकार्याचे अश्रु पुसण्यासाठी, वेश्या गृहात जबरदस्तीने पळवून नेहून डांबून ठेवून रोज बलात्कार सहन करणार्‍या नाबालिकांना न्याय देण्यासाठी . . घरात घुशी उंदर खेळणार्या झोपडपट्टीतील बांधवांना किमान पाय लांबवुन झोपता यावे यासाठी . .
    रोज कर्जापाई कंटाळून आत्महत्या करणार्‍या शेतकर्यांना न्याय देण्यासाठी मला देव भेटला पाहिजे . . कोणताही उपवास करेन मि, कोणताही नवस करेल पण मला देव भेटला पाहिजे . .
    बैलापेक्षाही काबाडकष्ट करणार्‍या पाट व पोट खापाटीला गेलेल्या व दोनवेळच्या घासासाठी ८० वय असतानाही धड चालताही येत नाही अशा अवस्थेत  जगण्यासाठी लोकांच्याकडे मोलमजुरी करणार्‍या वृद्ध आजी आजोबांसाठी मला देव शोधायचाय. .
    होय मि देवा तुझी आराधना करेल, होय सर्व कर्मधर्म करेल पण तु भेटला पाहिजेस. .
    दहा दहा किलोमीटर चिखलातून, झाडीझुडपातून काट्याकुट्यातून शाळेसाठी जेंव्हा मुले मुली जाताना पाहतो ना तेंव्हा इथल्या राजकीय नेत्यांना सुबुद्धी दे हेच मला सांगायचेय तुला . .
    गरिबांच्या रेशनच्या धान्याचा होणारा काळाबाजार बघवत नाही रे ,  घरकुलाच्या बिलासाठी चिरीमिरी खाणारे . . मुलांसाठी आलेला तांदूळ सुद्धा खातात रे देवा . .
    मि आवाज नाही उठवू शकत रे,  आवाज उठवणारा या ठिकाणी मारला जातो . .
    तुझ्या नावाने जो बाजार मांडलाय तो मला पहावत नाही त्यासाठी तुझीच मदत लागेल मला कारण मला कोण पाठिंबा देणार?  कारण मि असंख्य लोकांच्या जगण्यावर भाष्य करतो म्हणून तुच साथ दे बाबा . .
    कदाचित कुणीही मला काम करू देणार नाही .
    लगेच गुंड पुंड छळतील रे बाबा म्हणून तु साथ दे . .
    माझ्यावर आरोप लावले जातील मला बदनाम केले जाईल पण देवा जे चालू आहे ते तरी कसे पाहू . .
    तुझ्या नावाखाली गरिबांच्या अज्ञानाचा , कमी शिक्षणाचा अचूक फायदा घेऊन लुट चालू असते रे देवा . .
    देवा जे जास्त शिकलेले आहेत त्यांनाही वेडे केले जाते . त्यासाठीच संमोहण शास्त्र आहेच की , बदलत्या वातावरणामुळे होणारे आजार, घरातील कटकटी , विविध बाह्य घटकांचा होणारा रोजच्या जीवनातील बदल अचूक हेरला जातो, वाढती लोकसंख्या गंभीर समस्या निर्माण करते रे मग त्यातून एकतर तुझ्या नावाखाली किंवा पुर्वजांच्या नावाखाली किंवा वास्तुशास्त्रातील दोष सांगून तथाकथित सुशिक्षित लोकांनाही  वेडे बनवून, घरात मोडतोड करायला सांगून, विविध शांती करायला सांगून मोठा गोरखधंदा राजरोसपणे चालतोय देवा . .
    पण जो कोणी धारिष्ट्य दाखवेल तो वैकुंठाला तरी पाठवला जातोय किंवा मॉर्निंग वॉकला जाताना मारला तरी जातोय. ..मारली गेलेली तुच बुद्धी दिलेली लेकरे होती ना ?
    तु जशी बुद्धी दिली , तु जशी अज्ञा केली तसेच ति तुझी लेकरे लिहणार ना ?
    तुच या जगताचा चालक पालक व तुच त्राता आहेस ना ? मग तुझ्या लेकरांना मारताना तु का पाहतोस तु का तुझ्याच दोन लेकरांत वाद निर्माण होतात, तुझे नियंत्रण कमी झाले की काय? 
    हो देवा कसा उलघडा करावा याचा ? तुझ्याच एका लेकरांनी तुझ्याच दुसर्‍या लेकरांचे   कितीही खून केले ? किती खून  पचवले पण
    त्यांना का  नाही लागत पाप? का देत नाही शिक्षा ?
    देवा जागृत हो तु, तुझी ही पावन व पवित्र भुमी आज रक्त रंजीत होतेय रे ?
    मला तु भेटला पाहिजे देवा . .
    मन व्याकुळ आहे तुला भेटण्यासाठी . .
    तुझ्या नावाने लाखोंचे चढाव होतात. .
    लाखोंची वर्गनी गोळा होते . . तिचे काय होते कोण जाणे . . .
    करोडोंची उलाढाल चालते पण तुझाच पैसा तुझी मनोभावे पुजा उपासना करणार्‍या , ज्यांनी हा पैसा तुझ्या दानपेटीत टाकला , त्या गोरगरीब कष्टकरी, आत्महत्या करणारे शेतकरी यांच्यासाठी तु वापरायला कधीतरी सांग रे . . त्यांना . . .
    तुच निर्माण केलेली काही तुझीच लेकरे तुझ्या नावाखाली खूप मोठी होतात रे , बंगले,  गाड्या , तुप रोटी सर्व मिळते त्यांना व दुसरीकडे तुझीच लेकरे झोपडपट्टीत, स्वतःची जागाही नसते त्यांना वाईट अवस्थेत जगतात उपाशी मरतात. .
    कशासाठी त्यांची निर्मिती करतोस रे बाबा ?
    तु तर सर्वांची निर्मिती करतो तुच पालनपोषण करणारा , तुच दीनदुबळ्यांचा त्राता  , अरे हेच गरिब तुझ्यावर जास्त निष्ठा ठेवतात, सर्वकाही तुझी भक्ती करतात पण तु त्यांच्याकडे काहीतरी पहात जा ?
    अरे तुझ्याच लेकरातून कसाकाय भेदभाव करतोस  रे तु, कुणाला तु उच्च कुळीत!  कुणाला तु एकदम कमी लेखल्या जाणार्‍या जातीत कसे टाकतो ?
    तुच  का ही उच्च निचता नष्ट करत नाही . .
    कशासाठी हा माणसा माणसात भेदभाव करतोस. .
    तुझी पुजा, अभिषेक,  एखाद्या भिकार्याच्या हातून होवू देत की,
    व्हीआयपी पास, व्हीआयपी दर्शन रांगा यातही तु गरिब श्रीमंत असा का भेदभाव करतोस. .
    कुणाला शे पाचशे दिले की , तुझे डायरेक्ट दर्शन देतात रे करून हे लोक. .
    पायी चालणारा ३० दिवस घरदार सोडणारा , ऊन, पाऊस, वारा, याची तमा न बाळगणाऱ्या भक्तांना दर्शनासाठी ४८ तास तुझी वाट पहावी लागते रे. मात्र जनतेला रोज फसवणारे, खोटे बोलून जनतेचा पैसा लुटणारे , शाळा कॉलेज महाविद्यालय स्थापन करून हजारो कोटी डोनेशन घेऊन मोठे झालेले तुझ्या जवळ लगेच कसे येतात? तुझ्याच मंदिर समितीचे अध्यक्ष सुद्धा होतात!  दर्शनाला तुलाही पायी चालणार्या भक्तापेक्षा श्रीमंत भक्त जास्त भावतात का ?
    पांडूरंगा कधीच वारीत न चालणरा तुझ्या पवित्र मंदिर समितीचा अध्यक्ष होतो . त्याची नियुक्ती करतानाही सरकारला तु सुबुद्धी देत नाही !
    असंख्य निःस्पृह असताना श्रीमंतच कसा अध्यक्ष होतो . .
    म्हणून मला देवाला भेटायचय. .
    मि ऐकांतात असतो तेंव्हा देवा मन व्यथित होते रे . .
    एकिकडे भरभरून असताना दुसरीकडे मात्र दोनवेळचे जेवण सुद्धा नसते रे या पवित्र भुमिवर कशासाठी निर्माण करतो गरिबांना ?
    ठेवायचे असेल तर सर्वांनाच समान ठेव ना ?
    नाहीतर फक्त श्रीमंतांनाच जन्माला घाल की ?
    माझी तक्रार नाही ही माझी तुला विनंती आहे . तुझ्या जवळ येण्यासाठी बरेच जण
     रात्रंदिवस नामस्मरण करायचा सल्ला देतात, जप तप करायला सांगतात, मग मला प्रश्न पडतो तुझ्या चरणी जागा मिळावी म्हणून सगळेच नामस्मरण करायला लागले तर शेती कोण पिकवणार  . . तुला लागणारे अभिषेकाच्या  दुधा साठी गायी कोण पाळणार?
    मजूरी कोण करणार, कारखाने कसे चालणार. .
    सगळे बंद पडल्यावर जनता काय खाणार?
    तु कष्ट करणार्‍यांना भेटणार नाही का ?  तुला फक्त नुसता जप करणारेच हवेत कष्ट करून कोट्यवधी लोकांची भुक भागवणारे नकोत? त्यांना तुझ्या ह्रदयात जागा नाही का ?
    त्यांना तु कधी प्रसन्न होणार नाही का ?
    देवा सांग मार्ग तुझ्या जवळ येण्याचा !
    अजून बरेच देवा तुझ्या कडे मागायचेय, तु जशी बुद्धी देशील तसे लिहायचंय, मि हे लिहतोय तेही तु दिलेल्या बुद्धीनुसार, तु दिलेल्या हातांनी राग नको मानु !
    मला तुच दिलेली बुद्धी आहे , तुच दिलेले हे शरीर आहे व तुच जे माझ्या बुद्धीला सुचवले तेच लिहतोय!
    माझे यात स्वतःचे काहीही नाही !

    विजय पिसाळ नातेपुते
    ९४२३६१३४४९