vijaypisal49. blogspot. com

रविवार, ३० जून, २०१९

कवीता . . स्वप्न. . .





स्वप्न हे स्वप्न असते !
फक्त गोड गोड झोपेतच पडत असते !
वार्‍याची झुळुक यावी तशी भेट झाली तुझी क्षणभर!
परत हळुहळू कमेकांची गोड मैत्री  झाली फोनवर!
खूप छान  मैत्रीचे नाते झाले  आपले  खरोखर!
एकमेकांचे स्वभाव, एकमेकांना आवडू लागले , मैत्री रुजली खोलवर !
 अशात एक  स्वप्न पडले रात्री , दचकलो ग मि क्षणभर!
तु सहज बोलली जायचं का फिरायला दुरवर!
नकार देऊच शकत नव्हतो , तुझा भरोसा आणि विश्वास फक्त  माझ्यावर!
आनंदाच्या भरात,दिसू लागले नयनरम्य जग समोर!
हवेत झेपाऊ लागले विमान उंच उंच  वरवर!
तसे माझे आणि तुझे पाय कापू लागले थरथर!
आकाश आणि पृथ्वी यांच्या मध्ये फक्त होता  हवेचाच थर!
साक्षात निर्वार्त पोकळीतून प्रवास किती किती छान आणि  सहज सुंदर!
बघता बघता पोहचलो   आपण मलेशिया,  सिंगापूर इतक्या दुरवर !
आनंदाने नाचत होतो , केवळ झोपेतील पहाटेच्या स्वप्नावर !
मस्तपैकी टॅक्सीने गेलो  हॉटेलवर!
हॉटेल अगदी मस्तपैकी होते बीचवर!
पाहतो तर काय छानपैकी निळा निळा  समुद्राचा किनारा !
हॉटेलच्या परिसरात हिरवा हिरवा   बागबगीच्या सारा !
किती सुंदर होती बाग, त्यातून चालत होतो दोघेच भरभर!
हिरवळ सगळीकडे पसरलेली ,पण लक्ष फक्त गोड गुलाबाच्या  कळीवर!
स्वर्ग अजून काय असतो , वाटायचं इथेच रहावं जन्मभर!
मस्तपैकी खेळावं हिरव्यागार गालिच्यावर!
ताव मारावा छानपैकी गरमागरम जेवणावर!
नाचावं थोडंसं रिमिक्स गाण्याच्या तालावर!
सिनेमाला जावं , रोमँटिक व्हावं,  सगळं कसं आपल्याच मनावर!
अचानक जागी आली , एकटाच डोळे चोळत बसलो होतो बेडवर!
पण मनापासून वाटलं
 असचं  फिराव आणि आनंदी रहावं इतके स्वप्न माझे सुंदर!
स्वप्न इतकं गोड आणि  सुंदर होतं , विसरु गेलतो मि मलाच मि क्षणभर!
कवी . . . विजय पिसाळ नातेपुते . .